ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ * ΑΓΡΙΝΙΟ

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Συντροφική βραδιά - Ρεμπέτικο γλέντι στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο (Σάββατο 1-6-2013)


Περί Δικαιοσύνης και Ελευθερίας     ή αλλιώς     και μέσα κι έξω, ΦΥΛΑΚΗ.

«Αποκαλείται ημάς κακούργους, αλλά τι είναι εκείνοι, οίτινες τα ιερώτερα του ανθρώπου αισθήματα εμπαίζουσι και εμπορεύονται; Εκείνοι οίτινες υποκρινόμενοι τους ευσεβείς και θρήσκους ληστεύουσι τους ανθρώπους; Είναι τέρατα της φύσεως, είναι αληθώς κακούργοι, είναι εκτρώματα της εκτρωματικής κοινωνίας.
Ημείς, οι λησταί, μη παραδεομένοι την κοινήν απάτην θα καταδείξουμε την πλάνην των φρονούντων ταύτα, ουχί επιθυμούντες να καινοτομήσωμεν, αλλά χαριζόμενοι εις την αλήθειαν.»

Δ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ 1861


Αφομοιώνοντας τις ιδέες του διαφωτισμού ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, κατανάλωσης και ζωής έχει κατασκευάσει ένα πανίσχυρο πλέγμα κοινωνικών εκβιασμών οι οποίοι καλύπτονται από το μανδύα της δημοκρατίας των κρατών του «ελεύθερου κόσμου». Έτσι και ενώ τυπικά ισχύουν οι «ίσες ευκαιρίες» στην ιδιωτική προσπάθεια  (κοινωνικής-ταξικής) ανέλιξης καθώς η «ισότητα όλων απέναντι στο νομό», στην πραγματικότητα όλο αυτό είναι ένα καλά στημένο παραμύθι που μετατρέπει τον απόκληρο του καπιταλιστικού κόσμου σε ένα σύγχρονο Σίσυφο που θα ξοδέψει τη ζωή και την αξιοπρέπειά του προκειμένου τελικά να ζήσει στο παραμύθι που θα αποτελεί την ίδια τη ζωή του. Η όποια προσπάθεια ποτέ δεν πρόκειται να δικαιωθεί, εκτός φυσικά αν περάσει συνειδητά με το στρατόπεδο των ισχυρών. 

Αλήθεια, πόσοι άνθρωποι από την παιδική και την εφηβική ηλικία βλέπουν μπροστά τους να ανοίγει μια και μόνο πόρτα στη ζωή τους, αυτή της παρανομίας και των φυλακών; μην έχοντας ποτέ ουσιαστικά την ευκαιρία να επιλέξουν κάτι άλλο. Μην έχοντας ποτέ ουσιαστικά την πολυτέλεια της πρόσβασης στην εκπαίδευση, περίθαλψη και πρόνοια λόγο της ταξικής τους θέσης; Ή ακόμα, πόσοι διάβολοι των μηχανών και των τεχνικών κατασκευών -πραγματικά αριστοτέχνες- οι οποίοι κάνουν θαύματα με τα χέρια τους, αρνούνται τη μισθωτή σκλαβιά των 400Ε και του περιθωρίου, της μη αξιοποίησης και εξέλιξης της γνώσης τους εξαιτίας της υποτίμησης της εργασίας, για να καταλήξουν και αυτοί με τη σειρά τους στην (μικρό)παρανομία δικαιώνοντας έτσι το έργο των δημίων τους – δικαστών, μπάτσων, δικηγόρων, δεσμοφυλάκων. Και από την άλλη, πόσοι από αυτούς που δεν έχουν μοχθήσει ποτέ στη ζωή τους για οτιδήποτε απολαμβάνουν πλούτο, εξουσία, ατιμωρησία;

Αλήθεια, σε ποιο βαθμό απονέμεται δικαιοσύνη όταν άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας οδηγούνται στις φυλακές και στιγματίζονται κοινωνικά για μικροκλοπές που τους εξασφαλίζουν απλά τα απαραίτητα και σε καμία περίπτωση τους όρους μιας αξιοπρεπούς ζωής; 

Το λέμε ξεκάθαρα, οι φυλακές φτιάχτηκαν από τους πλούσιους για τους φτωχούς. Για να διασφαλίζουν οι πλούσιοι την ιδιοκτησία την οποία πρώτοι έχουν κλέψει από τους φτωχούς, οι οποίοι είναι οι μόνοι που δουλεύουν και παράγουν τα πάντα. Ο νόμος διασφαλίζει τη μη πρόσβαση τους σε αυτά που οι ίδιοι έχουν φτιάξει. 

Ας δεχτούμε λοιπόν ότι έχουν όλοι το προνόμιο της πρόσβασης στη μόρφωση και την αγορά εργασίας, ποιός; μπορεί να κατηγορήσει αυτόν που δεν τα επιλεγεί διότι αντιλαμβάνεται ότι έτσι χώνεται ο ίδιος όλο και πιο βαθειά μέσα στην ανώφελη επιβίωση του άγχους, των ψυχοφαρμάκων, των πλαστών υποχρεώσεων και αναγκών. Μετατρέποντας δηλαδή με τη συναίνεσή του τη ζωή του σε έναν προκαθορισμένο και ατέρμονο κατήφορο. Κι όλα αυτά τη στιγμή που όσοι κατέχουν τον πλούτο και την εξουσία γνωρίζουν καλά ότι το παιχνίδι των «ίσων ευκαιριών» και της ελευθερίας του καθενός να υπερισχύσει του πιο αδύναμου που έστησαν, ποτέ δεν πρόκειται να τους στερήσει τα προνόμια και την ατιμωρησία που απολαμβάνουν. Καθώς το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να τσακίζει τις παρεκκλίνουσες από την αστική νομιμότητα συμπεριφορές μόνο όταν αυτές προέρχονται από τις τάξεις των από-κάτω.   

Αυτή η ΚΟΙΝΩΝΙΑ -από άκρη σε άκρη- δεν είναι απλά μια φυλακή, αλλά μια ΦΥΛΑΚΗ ΜΟΝΤΕΛΟ.

Έτσι λοιπόν δεν μας εκπλήσσει καθόλου η λύσσα τους για περισσότερες και αυταρχικότερες φυλακές. Όπως δεν μας εκπλήσσει και η πρεμούρα του κωλόπαιδου Κ. Καραγκούνη για την εύρεση χώρου φυλακών στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου. Ας μας απαντήσει το εν λόγο κωλόπαιδο -γέννημα θρέμμα  της τάξης των πλουσίων και του διεφθαρμένου τυραννικού καθεστώτος- αν αυτή από τη μεριά του αποτελεί την απάντηση στις συνέπειες του οικονομικού γύψου που έχουν επιβάλλει στην κοινωνία. Ας αναρωτηθούν και οι υπόλοιποι ποιους πρόκειται να στεγάσουν οι νέες φυλακές που ετοιμάζουν, μήπως τον Εφραίμ και την εκκλησιαστική μαφία, μήπως αυτούς που κατέκλεψαν το δημόσιο και τίναξαν στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία αποτελούν περιουσία της κοινωνίας ή τους νέους και τις νέες που θα προσπαθήσουν να αμφισβητήσουν με όποιο τρόπο το κοινωνικό σφαγείο;

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ, 
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

«Όσο η καταλήστευση των ανθρώπων και της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο είναι κανόνας στην κοινωνία…
Όσο βιομήχανοι, τράπεζες, πολυεθνικές και αφεντικά συνεχίζουν να θησαυρίζουν, δολοφονώντας σε εργατικά ’’ατυχήματα’’ και εξωθώντας σε αυτοκτονίες εργαζομένους απολύοντας τους ή βγάζοντας τα σπίτια τους στο σφυρί…
Όσο μπάτσοι και δικαστές συνεχίζουν να περιφρουρούν το εγκληματικό έργο των αφεντικών τους…
Τόσο η συνείδηση της κοινωνίας οξύνεται στην κατεύθυνση της απαλλοτρίωσης… της επανοικειοποίησης του κοινωνικού πλούτου. 
Τόσο η κοινωνία θα συνεχίσει να αντιστέκεται σε οποιοδήποτε μέρος, με κάθε μέσο, που μπορεί να πλήξει τους εξουσιαστές και να προωθήσει την κοινωνική δικαιοσύνη και την απελευθέρωση του ανθρώπου.» (από αφίσα του αυτ/μενου στεκιού Αγρινίου)

Οι τρόποι να αμφισβητήσει κάνεις το κοινωνικό σφαγείο και τον προκαθορισμένο του δρόμο, είναι πολλοί. Συλλογικοί και ατομικοί. Είναι η έκφραση μιας πρωτόλειας και άγριας εξέγερσης και είτε το θέλει είτε όχι στρέφεται πάντα ενάντια στην Τάξη αυτού του κόσμου. Εμείς ως αναρχικοί, σε αυτήν την πραγματικότητα ούτε επικαλούμαστε κάποια πλαστή ηθική που μιλά την εξουσιαστική γλώσσα, ούτε πολιτική ίσων αποστάσεων κρατάμε. Αντίθετα υπερασπιζόμαστε με κάθε κόστος το δικαίωμα του καθενός να αρνηθεί να γίνει θύμα ενός απάνθρωπου μηχανισμού όποιον τρόπο και αν αυτός διαλέγει. Όσον αφορά την αντικοινωνική παραβατικότητα θα λέγαμε στην κοινωνία της ιδιοκτησίας ότι αυτή πρώτη έχει εγκληματήσει τόσο εναντίον των αντικοινωνικών παραβατικών όσο και του ίδιου της του σώματος δεχόμενη την κοινωνική σαπίλα που δημιουργεί η εξουσία και εκφράζεται στη φράση: ο καθένας για την πάρτη του. Βρίσκεται λοιπόν σήμερα αντιμέτωπη με τις συνέπειες της δικής της ανεπάρκειας, ως κοινωνίας, και «δυστυχώς» θα την φάνε τα παιδιά της.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ – ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ

Η κοινωνία είναι σαν το ανθρώπινο σώμα, όπου ένα μικρό κομματάκι του αν λείπει ποτέ πια δε θα είναι σε αρμονία. Έτσι, σε αντίθεση με την κοινωνία της εξουσίας, η οποία γαντζωμένη στο κουτσό άρμα της φαντασίωσης της για ευημερία και κέρδος πετσοκόβει το κοινωνικό σώμα αποβάλλοντας αυτό που κάθε φορά περισσεύει, δημιουργώντας έτσι της συνθήκες προς τη συνολική αιχμαλωσία της. Η αναρχία, σαν την πηγαία έκφραση της ανθρωπινότητας και της αξιοπρέπειας αντιτάσσει σε αυτή την εγκληματική πρακτική της εξουσίας έναν κόσμο φτιαγμένο στη βάση να τους χωράει όλους.

Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να λάβει πρακτική υπόσταση όσο ο κοινωνικός χώρος και χρόνος ελέγχεται και καθοδηγείται απο την εξουσία. Δεν μπορεί να μιλάμε για αταξική δικαιοσύνη όσο υπάρχει κράτος και κεφάλαιο δηλαδή όσο υπάρχει εκμετάλλευση και καταπίεση. Αυτό, μπορεί να πραγματοποιηθεί όχι με επιμέρους διεκδικήσεις και μεταρρυθμίσεις αλλά μόνο μέσα από την καθολική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου και την αντικατάσταση τους από κοινωνίες και κοινότητες που θα έχουν ως συλλογικό όραμα έναν ανεξούσιο κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. 

Έναν κόσμο χωρίς βασανιστήρια και αποκλεισμούς, έναν κόσμο όπου την αστυνομία και τις φυλακές θα αντικαταστήσουν η άμεση κοινωνική δράση για τη δικαιοσύνη η οποία θα βασίζεται πάνω στην έξης αρχή: η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει να θίγεται η ελευθερία του άλλου. Και είναι δουλεία του κοινωνικού σώματος συνολικά να επιλύει τις κοινωνικές και ατομικές συγκρούσεις με τρόπο δημόσιο και ανοιχτό διαγράφοντας μια για πάντα τη λέξη τιμωρία. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ΄ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, Αγρίνιο
ΑΠΡΙΛΗΣ 2013

Ανακοίνωση απεργίας πείνας Κ.ΣΑΚΚΑ

    Στις 4/12/10 συλλαμβάνομαι μαζί με τον σύντροφο Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη εξερχόμενος από ενοικιαζόμενη αποθήκη, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκεται οπλισμός.

    Έχω παραδεχτεί από την πρώτη στιγμή τη σχέση μου με τον χώρο αυτό, όπως επίσης και με τα όπλα που βρέθηκαν. Έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αναρχικός και ότι η παρουσία μου στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική μου ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται.

    Στις 7/12/10 οδηγούμαι στην αρμόδια ανακρίτρια και προφυλακίζομαι με την κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση και για διακεκριμένη οπλοκατοχή.

    Στις 12/4/11 και ενώ είμαι ήδη πάνω από τέσσερις μήνες κρατούμενος στις φυλακές Ναυπλίου, καλούμαι εκ νέου από τους ανακριτές Μπαλτά, Μόκκα και χωρίς να έχει προκύψει κανένα καινούργιο στοιχείο, χωρίς να έχει υπάρξει καν εξέλιξη κάποιας έρευνας, προφυλακίζομαι για συμμετοχή στην ε.ο. ΣΠΦ. Αυτό έγινε προφανώς αντιλαμβανόμενοι οι κύριοι ανακριτές πως δεν θα μπορούσε να σταθεί σε μία δικαστική αίθουσα η κατηγορία της συμμετοχής σε μία οργάνωση η οποία στο ενεργητικό της δεν έχει καμία δράση, στην κατοχή των μελών της δεν υπάρχουν βόμβες, προκηρύξεις, χρησιμοποιημένα όπλα, μία οργάνωση που δεν έχει ούτε καν όνομα.

    Έχω ξεκαθαρίσει στο παρελθόν - όπως και η ίδια η ε.ο. ΣΠΦ από τη μεριά της - πως δεν είμαι μέλος της εν λόγω οργάνωσης. Δεν το έκανα για να αποφύγω την εκδικητική, κατασταλτική οδύσσεια που επιφυλάσσει η αστική δικαιοσύνη σε όποιον κατηγορείται ως μέλος της, αλλά πολύ απλά γιατί έτσι είναι. Όφειλα να το ξεκαθαρίσω για την αληθή ιστορική καταγραφή. Τόσο για μένα τον ίδιο, όσο και για την ε.ο. ΣΠΦ.

    Η αρχική κατηγορία της ένταξης σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που αποδόθηκε τόσο σε μένα και τους δύο συντρόφους μου (Μητρούσια, Καραγιαννίδη) όσο και στα υπόλοιπα άτομα που συνελήφθησαν στην ίδια επιχείρηση - παρόλο που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση - αποτέλεσε κορύφωση των πολιτικών σκοπιμοτήτων που εξυπηρετήθηκαν από τη ΔΑΕΕΒ εκείνη την περίοδο για λογαριασμό του τότε υπουργού δημοσίας τάξης Χρήστου Παπουτσή, που επιθυμούσε - όπως όλοι οι ομόλογοι του άλλωστε - πάση θυσία την εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης επί των ημερών του. Είναι γνωστό, πως ο εν λόγω υπουργός είχε άμεση εποπτεία της επιχείρησης και μάλιστα αξιολόγησε ο ίδιος τα δεδομένα που του μετέφερε η αντιτρομοκρατική και τέλος έδωσε την εντολή να γίνουν οι συλλήψεις. Όποιος παρακολουθούσε τα καθεστωτικά μέσα εκείνες τις μέρες θα θυμάται τα σενάρια και τις εκτιμήσεις διάφορων δημοσιογραφικών παπαγάλων για το ποιας οργάνωσης μέλη μπορεί να είμαστε, τι σκοπεύαμε να κάνουμε κλπ τα οποία προφανώς τροφοδοτούσε η ΔΑΕΕΒ, μέχρι φυσικά να βγουν τα αποτελέσματα των βαλλιστικών εξετάσεων και να το βουλώσουν... Αργότερα ο κύριος Παπουτσής, στην προσπάθεια του να απολογηθεί για το φιάσκο, δίνοντας συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό δήλωσε πως τον "κοροΐδεψε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία"(!).

    Στις 6/4 του '12, υπόδικος ακόμα και πλησιάζοντας στη λήξη του 18μηνου (μέγιστο όριο κράτησης βάση του νόμου), προφυλακίζομαι εκ νέου για τη διάπραξη 160 εμπρηστικών και βομβιστικών ενεργειών, την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει η οργάνωση ΣΠΦ. Χαρακτηριστικό είναι πως στη συγκεκριμένη δικογραφία, όχι μόνο δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο εις βάρος μου - δεν μπήκαν καν στον κόπο να κατασκευάσουν αυτή τη φορά - αλλά δεν γίνεται και κάποια αναφορά στο άτομο μου, παρά μόνο στην επίδοση του κατηγορητηρίου. Είναι μία δικογραφία που χωρίς υπερβολή θα μπορούσε με την λογική που χαρακτηρίζει τους εγκάθετους ανακριτές Μπαλτά - Μόκκα, να επιδοθεί στον καθένα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό και έκδηλο της σκοπιμότητας αυτής της δίωξης πως οι κύριοι ανακριτές είχαν στα χέρια τους την συγκεκριμένη δικογραφία από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου, γεγονός που τους υποχρέωνε - βάση του νόμου πάντα - να μου επιδοθεί μαζί με την πρώτη δικογραφία. Δηλαδή με λίγα λόγια οι κύριοι αυτοί με προφυλάκισαν με την κατηγορία της ένταξης στην ίδια οργάνωση δύο φορές διαδοχικά(!).

    Σήμερα, όντας υπόδικος 2,5 χρόνια ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή (διακεκριμένη οπλοκατοχή διευκρινιστικά και μόνο σημαίνει πως τα όπλα που κατέχει κάποιος, προορίζονται είτε για εμπόριο, είτε για τροφοδότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κάτι το οποίο ούτε προκύπτει, ούτε το αποδέχομαι), οι κύριοι θεσμικά υπερασπιστές της δικαιοσύνης και του νόμου οι οποίοι κρατούν εμένα επειδή τον παραβίασα, αποφάσισαν να παραβλέψουν ακόμα και το σύνταγμα τους - το οποίο ορίζει κάθε επόμενη της πρώτης προφυλάκισης ως μέγιστο όριο τους 12 μήνες - αφού δεν τους αρκεί για να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους ηγεσία και να με κρατήσουν ακόμα έξι μήνες όμηρο.
 
 
 
 
  
  Ουσιαστικά, οι εξοντωτικές προφυλακίσεις που επιβάλουν μία παρατεταμένη συνθήκη αιχμαλωσίας, αποτελεί αντιστάθμισμα για τα σαθρά και πρόχειρα μαγειρεμένα κατηγορητήρια, τα οποία ότι και να κάνουν, αδυνατούν να αποτρέψουν το "ξεφούσκωμα" τους στις δικαστικές αίθουσες παρά το ειδικό καθεστώς που τις χαρακτηρίζει (από κάθε άποψη). Όποιος έχει περάσει απ' αυτές έστω και για λίγο, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.

    Είναι ξεκάθαρη πλέον η τακτική τους και προδίδει την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Ναι είναι αλήθεια, το κράτος εκδικείται τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τους εκδικείται αλλά ποτέ δεν τους αναγνωρίζει. Ποτέ δεν το έκανε άλλωστε. Πράκτορες και προδότες τότε, τρομοκράτες και εχθρός της κοινωνίας τώρα.

    Είναι γεγονός πως το πολιτικό σύστημα, διανύει μεταπολιτευτικά την κρισιμότερη και ασταθέστερη περίοδο, εξαιτίας των εγχώριων συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Είναι επίσης γεγονός πως η καταστολή και γενικά η αυταρχική στάση του κράτους, είναι το "τελευταίο χαρτί" που έχει στα χέρια του, προκειμένου να διασφαλίσει την υποτελή κοινωνική ειρήνη και το να αποτρέψει, η γενικευμένη αντίδραση να εκφραστεί με οργανωμένες και ουσιαστικότερες εξεγερτικές μορφές.
    Ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών έχει ομολογήσει πως πρώτη φορά καλείται κυβέρνηση να εφαρμόσει τόσο ακραία μέτρα σε περίοδο ειρήνης.

    Οι νόμοι οι οποίοι ανέκαθεν εκφράζανε τη βούληση των ισχυρών, σήμερα δεν αρκούν για τους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος μπροστά σ' αυτά που καλούνται να διεκπεραιώσουν υπηρετώντας το.
 
 
 
 
 
    Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική - συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας· ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. Ενός αγώνα που δίνουμε από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας μας εγώ και οι σύντροφοί μου, αντιστεκόμενοι σε μία δίχως προηγούμενο εκδικητική αντιμετώπιση από τους δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αποφάσισαν για την περίπτωση μας να κάνουν ένα διάλειμμα από τα εισπρακτικά τους καθήκοντα, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία από τους υποτιθέμενους εχθρούς της και τους νόμους από τους παραβάτες του. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ' αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, την κατάργηση των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης...

    Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
    Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου...

    Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για τους θιασώτες της αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και τους ιδεολογικούς εχθρούς της.
 
 
 
 
    "Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές(...) Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ' το απλό γεγονός της αναπνοής".
                                                 
                                             
                                                 Πάμπλο Νερούντα
 
 
 
 
 
 
                                                                               Σακκάς Κώστας                                                                    
                                                                         Α' πτέρυγα Κορυδαλλού

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΩΝ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.


Έχουμε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι τα κόμματα είναι ότι πιο οπισθοδρομικό υπάρχει, έστω και μέσα (υποτίθεται) στον αγώνα για την προλεταριακή επανάσταση (ανατροπή ή όπως αλλιώς…). Είναι αναρίθμητα τα παραδείγματα όπου η αυθόρμητη δράση της κοινωνίας ή μη θεσμικών αγωνιστικών μορφωμάτων είναι μακράν πιο προωθημένη και ριζοσπαστική από τη στάση και τη δράση οργανωμένων συγκεντρωτικών φορέων. Δεν μπορούμε να παρακάμψουμε όμως το γεγονός ότι τέτοιοι μηχανισμοί συσπειρώνουν ένα ευρύ και υγιές κομμάτι του αγώνα, που αποτελείτε από κόσμο που αντιμετωπίζει πραγματικά πρόβλημα και βλέπει στον επαναστατικό αγώνα την προοπτική μιας ανθρωπινότερης κοινωνίας.

Αυτός είναι και ο λόγος όπου αναγκάζει κατά καιρούς κώματα και κρατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις να σέρνονται στα μέτωπα του κοινωνικού ταξικού πολέμου, επιδιώκοντας να κρατήσουν κλειστές τις εξόδους προς τη ριζοσπαστικότητα και να εξαργυρώσουν την υπεραξία των αγώνων που σύρθηκαν να στηρίξουν στο εκλογικό πανηγύρι. Όλα αυτά επαληθεύονται όχι μόνο από το ότι στην πράξη δεν έχουν να αναδείξουν έστω 1 νικηφόρα αναμέτρηση με τα αφεντικά και το κράτος αλλά και από το διχασμό και τη διαίρεση που καταφέρουν στο ευρύ κοινωνικό ταξικό κίνημα.  

Έτσι λοιπόν η όποια δράση τους δεν έχει να συνεισφέρει τίποτα στον επαναστατικό αγώνα μιας και αυτόν τον έχουν αρνηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Από την προδοσία της Βάρκιζας μέχρι τη μετάνοια του ΄77, όλοι αυτοί οι ¨κομμουνιστές¨ δε χάνουν ευκαιρία να επιδείξουν την υποταγή τους στην αστική δημοκρατία και το κράτος. Επίσης η όποια δράση τους έχει μερικό – αποσπασματικό χαρακτήρα και είναι εύκολα αφομοιώσιμη στα θεσμικά μονοπάτια. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όποιος επαφίεται στους θεσμούς αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι αυτοί υπάρχουν για να διασφαλίζουν την Εξουσιαστική Τάξη και όντας απροετοίμαστος απέναντι στις νέες ολοκληρωτικές συνθήκες που εγκαθιδρύουν τα αφεντικά αναπαράγει τη σύγχυση, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.

Με ποια λογική λοιπόν κατηγορούνται οι μπάτσοι; αφού έκαναν τη δουλειά τους! Αλλά όταν παραμυθιάζεις τον κόσμο ότι η αστυνομία είναι εργαζόμενοι των 800Ε και ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους αστυνομικούς, αυτό φαντάζει ως λογική απορία, ενός τίμιου βλάκα.

Να αναφερθούμε ακόμα στις κολεγιές με το δήμαρχο της ανάπλασης, που του προσφέρθηκε ένα αντιφασιστικό προφίλ τελευταία. Πάλι και εδώ ο τίμιος βλάκας αναγκάζεται να αναγνωρίσει το θεσμικό ρόλο όσων μέχρι χτες (αλλά πολύ πιθανά και αύριο) κατηγορούσε ως μέτοχους στην πολιτική μαφία που λυμαίνεται την πόλη και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Κολεγιές, γιατί ακόμη και οι ίδιοι μαρτυρούν ότι υπήρξε από τα πριν συμφωνία όλων αυτών προκειμένου να μην καταθέσουν στεφάνι οι ναζιστές (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα). Μαζεύτηκαν δηλαδή όλοι αυτοί που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση για να καταδικάσουν ένα παράγωγο της σημερινής κατάστασης. Με νομιμότητα, διαπολιτική σύμπλευση και συνδιαλλαγή αλλά και στηρίζοντας ξεκάθαρα το μύθευμα περί 2 άκρων.

Αλήθεια πόσο κακό νομίζουν ότι κάνουν στους φασίστες όταν τους κατηγορούν αυτοί που όλος ο κόσμος θέλει να καούν μαζί με το μπουρδέλο τη βουλή; Στο ίδιο μοτίβο θα ψηφίσουν και τον αντιρατσιστικό νόμο χαρίζοντας στους παρακρατικούς την αίγλη του αντισυστημικού.

Τα αντιφασιστικά διαπιστευτήρια που επιχειρούν να παρουσιάσουν κόμματα, πολιτευτές και θεσμικοί συνδικαλιστές της αριστεράς δηλώνουν την αγωνία τους να κρύψουν την αλήθεια. Ότι δηλαδή δεν έχουν κάνει τίποτα στην κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός κοινωνικού ταξικού κινήματος ανατροπής το οποίο να μην εναποθέτει την ασφάλεια και την ύπαρξή του στους θεσμούς και το σύνταγμα (που όπως είδαμε παρακάμπτεται εν μια νυκτί) αλλά σε πραγματικές κοινωνικές ταξικές δυνάμεις που θα είναι σε θέση να το περιφρουρήσουν απέναντι στην αστυνομία και τους φασίστες. Ένα κίνημα που μόνο η ανάδυση του θα συντρίψει το νέο φασισμό.

Σαφώς και ξεχωρίζουμε από όλους αυτούς τους αντιφασίστες των σαλονιών τον κόσμο που αναζητεί αγωνιστική διέξοδο στα τέλματα της εποχής, έστω κι αν παραμένει εγκλωβισμένος στα διάφορα κομματικά και συνδικαλιστικά μαντριά. Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο το γεγονός ότι πλατύ κομμάτι της κοινωνίας αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της αντιφασιστικής πάλης με όλα τα μέσα.

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ – ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΦΑΣΙΣΤΕΣ.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΥΡΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

·         ΜΕ ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
·         ΤΑΞΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ
·         ΑΝΤΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

ΥΓ. Αναφορικά με τους ναζιστές έχουμε ξαναπεί ότι εκτός από γελοίοι είναι και επικίνδυνοι. Αντιφασίστες επαγρυπνείτε. Οργάνωση και αγώνας ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

ΥΓ2. Θα είμαστε παρόν σε κάθε μάχη των καταπιεσμένων κόντρα στους ισχυρούς του πλούτου και της εξουσίας και τους λακέδες τους. Θα είμαστε παρόν σε όλα τα μέτωπα του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.

ΥΓ3. Καμία δίωξη στους συλληφθέντες για τα γεγονότα στον Άγιο Κωνσταντίνο.

ΟΠΟΙΟ ΧΕΡΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ.

Άρης
από (ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ) 

Τσίρκο ναζιστών: Επόμενος σταθμός, Πάτρα.

Απόπειρα συνολικής ενημέρωσης από Κυριακή 19/5




Από το βράδυ της Παρασκευής 17 Μάη είχε γίνει ξεκάθαρο πως για να καταφέρει να περάσει ο περιφερόμενος θίασος της Χρυσής Αυγής από την Πάτρα έπρεπε να στηθεί σκηνικό αστυνομοκρατίας στην πόλη ούτως ώστε να υποχωρήσει ο κόσμος του αγώνα, να εδραιωθεί η αστυνομική επιβολή και να δοθεί η δυνατότητα απρόσκοπτης διεξαγωγής της νεοναζιστικής φιέστας.  Σίγουρα εκεί εντάσσονται η αναίτια επίθεση από όλα τα είδη των αστυνομικών δυνάμεων σε αυτοοργανωμένο πάρτι που πραγματοποιήθηκε εκείνη τη μέρα στην πλατεία Όλγας και οι πολύωρες συγκρούσεις εκατοντάδων νεολαίων με τα ΜΑΤ που ακολούθησαν ως τις 4 το πρωί.

Φάνηκε όμως πως η επιχείρηση τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων ανθρώπων, του κόσμου της αντίστασης και της ελευθερίας, δεν πέρασε. Από νωρίς το απόγευμα της Κυριακής 19 Μάη και ύστερα από κάλεσμα της αναρχικής ομάδας “Δυσήνιος Ίππος”, της Ανοιχτής Συνέλευσης Αντιφασιστικής δράσης, της ΟΕΝ-ΕΕΚ και αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών το κέντρο της Πάτρας άρχισε να γεμίζει από κόσμο. Στη συγκέντρωση και την πορεία που ακολούθησε συμμετείχαν επίσης με δικά τους καλέσματα και η Ανταρσύα Πάτρας, καθώς και η “κίνηση απελάστε το ρατσισμό”. Την ώρα που στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, στην πλατεία Γεωργίου, μπροστά στο δημοτικό θέατρο, συγκεντρώνονταν εκατοντάδες άνθρωποι για να περιφρουρήσουν την πολιτική και φυσική τους παρουσία και να ξεκαθαρίσουν το ποιος έχει τη δυνατότητα να εμφανίζεται δημόσια εδώ, χωρίς καμία προστασία, μερικές δεκάδες ταλαίπωροι ναζίδες, εισαγόμενοι από κοντινές πόλεις (Αίγιο, Κόρινθο, Αγρίνιο, Αμαλιάδα, Μεσολόγγι και Αθήνα) μαζεύονταν κάτω από τα γραφεία τους, αρκετοί φοβισμένοι και σιωπηλοί, προσμένοντας την ώρα της επιστροφής. Όλα αυτά περιστοιχιζόμενοι από τουλάχιστον 4 διμοιρίες ΜΑΤ (2 χακί και 2 μπλε) που είχαν χωρίσει την πόλη στα δύο, βάζοντας κλούβες κάθετα στους δρόμους και κόβοντας κάθε δίοδο προς την Άνω Πόλη. Το φιάσκο της εκδήλωσης τους ενισχύθηκε με λίγες ακόμα δεκάδες γραφικούς ηλικιωμένους που παρακολούθησαν την ομιλία των βουλευτών τους.

Γύρω στις 8 παρά τέταρτο ξεκίνησε η μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση με τη συμμετοχή 1000 ατόμων που πλημμύρισε με αντιφασιστικά συνθήματα το κέντρο της Πάτρας. Το κεντρικό πανό του αναρχικού μπλοκ έγραφε “αυτοί που ευθύνονται για το ότι ο πόλεμος με το φασισμό είναι τόσο μακροχρόνιος είναι όσοι του προσφέρουν ειρήνη” και ακολουθούσε αυτό της ΟΕΝ-ΕΕΚ που έγραφε “με εργατικές ομάδες αυτοάμυνας να τσακίσουμε τους φασίστες”. Με την αποφασιστικότητα που επέδειξε στο δρόμο και την ισχυρή περιφρούρηση της δεν άφησε περιθώρια αμφιβολίας για το ποιος κατέχει τους δρόμους, εξαλείφοντας επίσης πιθανές βλέψεις των φασιστών για να ξεμυτίσουν από τα γραφεία τους. Μετά το τέλος της πορείας, η συγκέντρωση συνεχίστηκε στην πλατεία Γεωργίου με μαζική συμμετοχή και τελείωσε με πορεία προς το Παράρτημα, μετά τις 10 το βράδυ και μόνο όταν είχε τελειώσει η συγκέντρωση των φασιστών και οι βουλευτές με τη συνοδεία των μπράβων τους είχαν πάρει τον ευχάριστο για αυτούς δρόμο της επιστροφής.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας συνεχίστηκαν αντιπαραθέσεις με την αστυνομία σε διάφορα σημεία της πόλης, ενώ πραγαματοποιήθηκαν 40 περίπου προσαγωγές και 4 συλλήψεις για τις οποίες θα υπάρξει ενημέρωση αργότερα.
Η Κυριακή 19 Μάη ίσως να μην μείνει στην ιστορία. Έχει όμως καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως μια μέρα όπου ανακόπηκε η απόπειρα των νεοναζί να  διαχύσουν ανενόχλητοι το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Απέδειξε ότι ο κόσμος του αγώνα είναι αποφασισμένος να δώσει απαντήσεις όποτε προκληθεί ενώ κατέστησε σαφές και στους φασίστες ότι παρά την καθημερινή αβάντα που δέχονται από κράτος και μέσα ενημέρωσης στο δρόμο θα τα βρουν πολύ σκούρα… Έστειλε επίσης ηχηρό μήνυμα στην αστυνομία ότι η επιχείρηση τρομοκράτησης δεν περνάει. Απαντιέται μαζικά και μαχητικά στο δρόμο και θα γυρίσει μπούμεραγκ στα κρατικά επιτελεία.

Σε μια πόλη που έχει άρρηκτα χαραγμένους στην ιστορική της μνήμη τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες του παρελθόντος και που οι παρακρατικές συμμορίες ήταν (πχ. Δολοφονία Τεμπονέρα, σύμπραξη με τους μπάτσους στην καταστολή της εξέγερσης του Δεκέμβρη ’08) είναι και θα είναι πάντα απέναντι στην κοινωνία και τις αντιστάσεις της, πρέπει να γίνει κατανοητό πως το να φύγουν οι παρακρατικοί νεοναζί από τις γειτονιές μας είναι δουλειά όλων μας. Κανείς άλλος δε θα βρεθεί να την κάνει για μας. Να διώξουμε από τις γειτονιές μας το μίσος και το ρατσισμό, την εκμετάλλευση και την καταπίεση και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας χωρίς κράτος, αφεντικά και λοιπούς έμμισθους ή άμισθους υποστηρικτές τους.

Απέναντι στις συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, έντασης της καταστολής, κοινωνικού κανιβαλισμού και εκφασισμού που προσπαθούν να επιβάλλουν το κράτος και το κεφάλαιο να αντιτάξουμε την αυτοοργανωμένη κοινωνική και ταξική αντίσταση ντόπιων και μεταναστών. Για την κοινωνική απελευθέρωση, τον κομμουνισμό και την αναρχία!
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΤΟΥ ΚΟΙΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ









Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Εκτροπή του ποταμού Αχελώου.. βιβλικές παραδοχές ολοκλήρωσης των έργων.





Από σύνθετες πηγές, πληρωμένων δημοσιογράφων και υπαλλήλων,  πληροφορούμαστε ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να μας θέσουν,  ότι το ολοκληρωτικό καθεστώς προχωρά άμεσα στην ολοκλήρωση των έργων εκτροπής  του Αχελώου .. 

Η περιφέρεια Θεσσαλίας μετά από “διαβούλευση” με ομόλογους φορείς,   πρόκρινε  σχέδιο για την άμεση εκτροπή του Αχελώου.. 


Πριν λίγες ημέρες από πληρωμένους  δημοσιογράφους,  από το ΒΗΜΑ,  πληροφορούμαστε ότι τίποτε δεν σταματά την εκτροπή του Αχελώου μιας και μπροστά έχουν μπει τα στήθη του υπουργού Καλογιάννη, ο οποίος σε μόλις πρόσφατες ημερομηνίες έχει δρομολογήσει την οριστική εκτροπή του ποταμού Αχελώου,  ως ταχεία απόφαση και ενέργεια. 


Μετά τις αποφάσεις του ΣΤΕ αλλά και διεθνών δικαστηρίων κατέληξαν  πως είναι απαραίτητη  η τροποποίηση του φράγματος της Συκιάς στο πλάνο της εκτροπής, με τυς τελευταίους όρους(πχ 250 κυβικά νερού). 


Έτσι δόθηκε και το Οκ και το ανάλογο κονδύλι ύψους 50.000 ευρώ  στο γραφείο των  Γ.Καραβοκύρη & συνεργάτες. Στα επίσης είναι και η χρηματοδότηση με περίπου 250.000 ευρώ για μελέτη που αναφέρεται άμεσα στην εκτροπή του Αχελώου κάτι που είχε απαγορευθεί από απόφαση του ΣτΕ πριν λίγο καιρό, ενώ υπάρχει άμεση ενίσχυση των έργων υποδομής   της σήραγγας εκτροπής με τη δικαιολογία της διάσωσης με 9,4 εκατομμύρια ευρώ..  όλα αυτά τα ποσά προδίδουν μία βιασύνη να ολοκληρωθεί η εκτροπή ή τουλάχιστον η δυνατότητα των έργων για την εκτροπή όπως δείχνει και η πολιτική «βούληση»,  να προχωρήσει ένα τέτοιο εγκληματικό έργο  στο σημερινό ολοκληρωτικό καθεστώς,, που δεν έχει και μεγάλη ανάγκη να σεβαστεί, θεσμικούς όρους(πχ ΣτΕ,)

Για να ολοκληρωθεί η εκτροπή του Αχελώου πέρα από την πολιτική συμφωνία όλων των μερών της εξουσίας(νυν και αεί),    απαιτούνται μία σειρά από αλλαγές τουλάχιστον στο φράγμα Συκιάς που  επιβαρύνουν τον χρόνο αποπεράτωσης .

 Αυτό που φαίνεται ότι επιθυμούν να συμβεί άμεσα είναι η οριστική λύση,  της απόφασης λειτουργίας της εκτροπής. 


Θέλουν να το ξεμπερδεύουν να είναι λήξαν και για τους επόμενους καθεστωτικούς πολιτισμούς που δεν θα μπορούν να δείχνουν ίσως τόσο μεγαλόπρεπη απαξίωση θεσμών όπως του ΣτΕ κλπ .   

Το σημερινό ολοκληρωτικό καθεστώς τους εγγυάται ότι μπορούν να μετατρέψουν τις απαγορευτικές αποφάσεις άλλων Κρατικών θεσμών σε απλές συμβουλευτικές,  αλλά όχι καθοριστικές ως αποφάσεις για το μέλλον των έργων εκτροπής..

  Ανάλογη στάση κρατάει το Κράτος και στις Σκουριές όπου το έργο της καταστροφής(πχ αποψίλωση, εργοτάξια κλπ) είχε ήδη ξεκινήσει πριν τις καθοριστικές αποφάσεις του ΣτΕ κλπ.. 

Στο σκεπτικό των τελευταίων εξελίξεων που είναι εξαιρετικά προοδευτικές,  ως προς την εξέλιξη των έργων,  για ένα Κράτος που λέει ότι δεν έχει χρήματα,  είναι και ότι ο  χρόνος πώλησης των νερών  πλησιάζει και σαφώς το  πακέτο της ολοκληρωμένης εκτροπής του Αχελώου κάνει το πακέτο πώλησης ιδιαίτερα ελκυστικό.. 

 Η εκμετάλλευση από τα νερά του Αχελώου στην αγροτική βιομηχανία της Θεσσαλίας θα είναι τεράστια,  εξίσου και η κερδοφορία όσων θα ελέγχουν το νερό, προς τους αγρότες αλλά και τις πόλεις της Θεσσαλίας. 


Οι εκτιμήσεις  στον Αχελώο δείχνουν ότι το Κράτος έχει πάρει οριστικές αποφάσεις και η εκτροπή του Αχελώου είναι στις άμεσες προτεραιότητες υλοποίησης …. Ο ποταμός Αχελώος φαίνεται ότι έχει μπει σε κάνουλα μεγάλη περιπέτειας.  



ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο, αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό.



Την Τρίτη 7 Μάη 2013, 2 σύντροφοι αντιφασίστες βρίσκονταν στο γενικό νοσοκομείο Αγρινίου. Εκεί στις 9 το βράδυ συναντούν τυχαία το γνωστό θρασύδειλο νεοναζιστή Σπύρο Φλωροσκούφη (Φίφης) ο οποίος έχει πρωτοστατήσει σε πλήθος γεγονότων ρατσιστικής - παρακρατικής βίας καθώς και στο πρόσφατο περιστατικό της καταδίωξης αντιφασίστα μαθητή με πτυσσόμενο γκλοπ και ξύλο με πρόκες. Γνωστός, ο ίδιος,  από τις πρώτες κιόλας ρατσιστικές δράσεις της παρακρατικής συμμορίας Χ.Α. σε Αιτωλικό, Μεσολόγγι, Μακρυνεία όπου στο μεν αιτωλικό έστησαν σκηνικό βίας ενάντια στους ρομά ενώ σε Μεσολόγγι και Μακρυνεία κατέστρεψαν πάγκους μικροπωλητών και τους εκδίωξαν από τη λαϊκή.
Στο άκουσμα της είδησης περί συμπλοκής αντιφασιστών με φασίστες κόσμος άρχισε να μαζεύεται αυθόρμητα στην πλατεία Δημάδη, όπου τελικά οι συγκεντρωμένοι έφτασαν τους 100.

Μετα μίας περίπου ώρας γίνεται γνωστό ότι ο τοπικός βολευτής της συμμορίας Κ. Μπαρμπαρούσης μαζί με 4 παραγεμισμένους γορίλες, οπλισμένοι με περίστροφα, εισβάλουν σε μαγαζιά όπου συχνάζει νεολαία καθώς και στο Δημ. Πάρκο Αγρινίου (με φακούς) και ¨αναζητούν¨ (sic) τους συγκεντρωμένους της πλατείας Δημάδη, σε μια κίνηση τρομοκράτησης του κόσμου της πόλης, αλίευσης συμπαθείας εκμεταλλευόμενος το γεγονός της εγκύου (μεξικανής) γυναίκας του και επίδειξη της δύναμης που τους δίνουν τα όπλα που τους παραχωρεί αφειδώς το κράτος και τα αφεντικά. Στην ουσία πρόκειται για ένα τσούρμο δειλών και φοβισμένων που έχασε τη μπάλα και προσπαθεί να συμμαζεύσει τα ασυμμάζευτα.
Ένα τσούρμο ηλιθίων όπου συνέδραμε και η αστυνομία καθώς είναι γνωστό ότι τους πήγαιναν συνοδεία από μαγαζί σε μαγαζί.

Στην πλατεία Δημάδη (με 100 περίπου αντιφασίστες), δεν ήρθε ποτέ κανείς...

Την Τετάρτη 8 Μάη 2013, στις 6 το απόγευμα περίπου, ο Μπαρμπαρούσης με περίστροφο και ένας ακόμη με μεταλλικό ρόπαλο του μπέιζμπολ, κυνηγούν νεαρό αντιφασίστα έξω από bar όπου ήδη είχαν ¨επισκεφτεί¨ από το προηγούμενο βράδυ. Άμεση ήταν η απάντηση αντιφασιστών συντρόφων όπου συγκεντρώθηκαν στο συγκεκριμένο μαγαζί και αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλατεία Δημάδη και πορεία στο κέντρο και έξω από τα μαγαζιά που δέχτηκαν την εισβολή και τους τραμπουκισμούς των φασιστών, για να δηλώσουν ότι ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση θα περάσει πάνω από τις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ



Α.Σ.Ε. ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Άρτα. Επανασύνδεση ρεύματος και ένα σχόλιο της κοινωνικής εικόνας.


Την προηγούμενη εβδομάδα σύντροφοι έκαναν επανασύνδεση ρεύματος, σε κατοικία ,   στην πόλη της Άρτας. Πέρα από το γεγονός της επανασύνδεσης θα σταθούμε λίγο περισσότερο από μία απλή περιγραφή και προπαγάνδιση της ενέργειας.


Ένα σχόλιο..

 Η επανασύνδεση έγινε σε κεντρικό σημείο της πόλης και σε νέο_κατασκευασμένη κατοικία, Θεωρούμε ότι η οριστική διακοπή ρεύματος λόγω οικονομικής ασφυξιας των ανθρώπων  δεν θα συνέβαινε παλαιότερα, ούτε σε αυτό το σημείο της πόλης αλλά ούτε και σε αυτή την οικονομικά Τάξη(εδώ μεσαία)  ανθρώπων.

Κατά τη γνώμη μας δείχνει, ότι ακόμη και σε μικρές κοινωνίες όπως η Άρτα, όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να ακουμπήσουν σε κάποιου είδους  αλληλεγγύη πχ από γονείς, ή είχαν  έσοδα από δουλειές/κτήματα ή αποταμιευτικές οικονομίες, τώρα όλα  έχουν καταρρεύσει.
   Δημιουργούνται αξεπέραστα προβλήματα στην όποια διαχείριση της καθημερινότητας,  σε πλατιά κοινωνικά στρώματα που ποτέ δεν θα είχαν τέτοιους είδους ζητήματα..

 Ακόμη και αν προέκυπταν τέτοια ζητήματα οικονομικής κατάρρευσης,  αυτά με κάποιο τρόπο ξεπερνιόνταν , σήμερα οδηγούνται σε εικόνες απόλυτης φτώχειας με μηδαμινούς τρόπους ελέγχου της κατάστασης . Μιας κατάστασης που τελικά εκτελεί  τους ανθρώπους, κοινωνικά/οικονομικά κλπ.


    Η κοινωνική σφαγή  που επέβαλλαν μέσω του καθεστώτος του Μνημονίου,  δεν εμφανίσθηκε απλά ως « εικόνα  της οικονομίας της αγοράς» αλλά κυρίως στον πυρήνα της  κοινωνικής ζωής όπως(καλώς ή κακώς)  είχε αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια και που πραγματικά και σε πραγματικό χρόνο, σήμερα,  έχει καταρρεύσει δημιουργώντας μία πλατιά ανθρωπιστική σφαγή, σε ανθρώπινες ζωές,  σε κοινωνικές συνθέσεις (πχ οικογένειες), σε κοινωνικές υποδομές(πχ, υγεία, σχήματα πρόνοιας κλπ), αποκτηνώνοντας ακόμη περισσότερο τους μηχανισμούς της εξουσίας εναντίων των ανθρώπων και της κοινωνίας.



ΥΓ: Οι επανασυνδέσεις είναι πλέον συνεχείς και γίνονται και μεμονωμένα από τους ίδιους τους καταναλωτές χωρίς να έρθουν σε κάποια συνεννόηση με ομάδες στήριξης και αλληλεγγύης.



       Γκιλοτίνα.