ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ * ΑΓΡΙΝΙΟ

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ - ΜΕΣΟΧΩΡΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 14 - 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014 / ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ¨ΠΡΑΣΙΝΗ¨ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ



 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ¨ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ¨, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ,
Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Οι τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της πώλησης της ΔΕΗ σε ιδιώτες και το γενικότερο ζήτημα της ενέργειας όπως διαμορφώνεται σήμερα φανερώνει για μια ακόμα φορά τις προθέσεις του κράτους και των εταιριών για το μέλλον του ποταμού Αχελώου. Οι σαφείς διαβεβαιώσεις του Χρυσοχοϊδη στους θεσμικούς παράγοντες της Θεσσαλίας (Ιούνιος 2014) περί αποπεράτωσης των έργων εκτροπής ασχέτως των αντιστάσεων τοπικών κοινωνιών (κατοίκων της Μεσοχώρας και αλληλεγγυών) όσο και των αποφάσεων του ΣτΕ για το ζήτημα, δεν περιορίζονται απλά σε μικροπολιτικά παιχνίδια δημιουργίας εντυπώσεων αλλά δείχνει ξεκάθαρα ότι:

α) Κανένα πεδίο εκμετάλλευσης από το κράτος και το κεφάλαιο δεν εγκαταλείπεται μέχρι το τελικό ξεζούμισμα και την καταστροφή είτε αυτό αποτελεί φυσικό είτε ανθρώπινο πόρο οικονομικής κερδοσκοπίας και διαστροφής.

β) Ο ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται στην κοινωνία και τη φύση από την κυριαρχία των αφεντικών ειδικά σε συνθήκες κρίσης (μετασχηματισμού) του καπιταλιστικού συστήματος, ευνοεί το ξεπούλημα των πάντων με πρόσχημα την κατάσταση εθνικής ανάγκης.

γ) Η αγαστή συνεργασία πολιτικής (κράτος) και οικονομικής (κεφάλαιο) εξουσίας αλλά και η αλληλεξάρτησή τους δεν αφήνει καμία αμφιβολία και στον πιο αφελή για το ποιοι θα είναι αυτοί που τελικά θα ωφεληθούν από τους σχεδιασμούς που προσπαθούν να επιβάλουν πάνω στις κοινωνίες και το φυσικό περιβάλλον.

Ο παραλογισμός της εκτροπής του ποταμού Αχελώου με έργα (φράγματα, σήραγγες, εργοτάξια χωματουργικών εργασιών και αμμοληψιών) τερατώδους  έκτασης και έντασης και ο βιασμός της φύσης με τα φράγματα της Μεσοχώρας και της Συκιάς, αλλάζει κυριολεκτικά το χάρτη στη Δυτική Ελλάδα. Η δημιουργία ταμιευτήρα νερού είτε για υδροηλεκτρική ενέργεια είτε σαν φράγμα εκτροπής του νερού προς τη Θεσσαλία καταστρέφει ότι έχει απομείνει από τον Αχελώο στη φυσική του μορφή (Άνω Ρους) και ότι αυτό περιλαμβάνει δηλαδή την πολύ πλούσια πανίδα και χλωρίδα της περιοχής αλλά και τις τοπικές κοινωνίες, εντείνοντας τον αποδεκατισμό τους αφού θα εκδιώξει ολόκληρους πληθυσμούς για σύνθετους λόγους (χωριά, οικισμοί, στάνες κοπάδια).  

Η λίμνη δημιουργεί ένα δικό της μικροκλίμα, ξένο για την περιοχή, που είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει αρνητικά την όποια εναπομένουσα ζωή. Η αύξηση της θερμοκρασίας λόγω υγρασίας και η μείωση των χιονοπτώσεων είναι το πρώτο που παρατηρείται σε παρόμοια έργα με τις ανάλογες συνέπειες (βλ. Λίμνη Μόρνου).  Το πρώτο που επηρεάζεται είναι το φυτικό κομμάτι (δέντρα, θάμνοι κ.α.) και οι καλλιέργειες μη μπορώντας να αντέξουν τη δραματική αύξηση της θερμοκρασίας και κατά συνέπεια όλα τα ζώα που υπάρχουν ακόμα σε άγρια μορφή στη νότια Πίνδο (Αρκούδες, Ζαρκάδια, Γεράκια, Αετοί κ.α.), όλο αυτό οδηγεί στην ερημοποίηση της περιοχής και στην οικολογική καταστροφή.  

Μιας καταστροφής που συνεχίζεται όμως μέχρι τις εκβολές του Αχελώου στο Ιόνιο πέλαγος. Η μείωση στη ροη του ποταμού προς τη θάλασσα θα εξαφανίσει το βιότοπο των εκβολών που είναι ήδη επιβαρυμένος από τη βιομηχανική αγροτική ανάπτυξη. Παρόλη την καταστροφή που συμπληρώνεται και από τα φράγματα Καστρακίου και Κρεμαστών παραμένει πλούσιος σε βλάστηση και άγρια ζωή αλλά και ο σημαντικότερος παράγοντας της αγροτικής δραστηριότητας, πράγμα που τον καθιστά εξαιρετικής σημασίας υγροβιότοπο.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όπου άρχισε και η υλοποίηση του έργου της εκτροπής (φράγμα Μεσοχώρας) άρχισαν και οι πρώτες αντιστάσεις στα χωριά γύρω από το φράγμα με κέντρο το χωριό της Μεσοχώρας, Τρικάλων το οποίο και θα κατακλειστεί στο μεγαλύτερο μέρος του. Μέσα από συνελεύσεις αποφάσισαν να εμποδίσουν το έργο και την καταστροφή του τόπου που ζούσαν. Σε όλη αυτή τη διαδρομή βρήκαν αλληλέγγυους από όλη τη χώρα που αναγνωρίζοντας το δίκιο του αγώνα τους και την αξιοπρεπή στάση που κράτησαν απέναντι στις πιέσεις και την καταστολή που δέχτηκαν (ΜΑΤ, μηνύσεις, δωροδοκίες κ.α.), βρέθηκαν δίπλα στους κατοίκους ενισχύοντας και ενδυναμώνοντας τις αντιστάσεις. Κομμάτι αυτού του αγώνα είναι και η δική μας κίνηση εδώ και 8 συνεχόμενα χρόνια.  

Αντιλαμβανόμενοι κάθε κομμάτι του ψηφιδωτού των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων απέναντι στην εξουσία ως ανάχωμα απέναντι στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον, στεκόμαστε αλληλέγγυοι ενεργά με τις επιμέρους αντιστάσεις με πρόθεση αυτή η αλληλεγγύη ως ειλικρινής και ισότιμη σχέση να δικτυώσει επιθετικά τις αγωνιστικές διαθέσεις των ανθρώπων ως τη γενικευμένη εξέγερσή τους για την επανοικειοποίηση των κοινωνικών αγαθών, του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου, του κλεμμένου μας χρόνου και συνολικά της ζωής μας από την εξουσία.

Σκοπεύοντας στην καθολική ανατροπή της εξουσίας μέσα από την αντιεραρχική αυτοοργάνωση του αγώνα και των κοινωνικών αναγκών (ως φυσική συνθήκη συνεννόησης και συνεργασίας των ανθρώπων) στο εδώ και τώρα ανάλογα με τις δυνάμεις μας κυοφορούμε την ελπίδα κοινωνικής επανάστασης. Μιας επανάστασης που δεν είναι τίποτε άλλο από την εκδίωξη του εκμεταλλευτικού οικονομικό-πολιτικο-στρατιωτικού προσωπικού της εξουσίας καταργώντας στην πράξη τη φυσική, υλική, ηθική της υπόσταση (τοπικά - κεντρικά - διεθνώς -όπου και όπως αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί ως την τελική γενίκευσή του) και της ανάληψης της ζωής μας από εμάς τους ίδιους, με τους τρόπους και τα μέσα που μας διδάσκει ιστορικά το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα αλλά και τις προτάσεις που γεννά η ελεύθερη συμφωνία των ανθρώπων στις τάξεις του.
Η επανάσταση δηλαδή είναι η διαδικασία που θα καθαιρέσει το κέρδος από το βάθρο του κινητή της ιστορίας και θα θέσει στο επίκεντρο τον Άνθρωπο, τις ανάγκες του και την αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον. Για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι η μόνη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης που δίνει ουσιαστικά λύση στα μικρά ή μεγάλα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.


Καλούμε κάθε σύντροφο και συντρόφισσα, κάθε συλλογικότητα, στην κεντρική εκδήλωση (πορεία) την Κυριακή 17 Αυγούστου στο φράγμα της Μεσοχώρας ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου.
Οι φετινές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν 4ημερη κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού (14-17 Αυγούστου 2014) όπου θα πραγματοποιηθούν πολιτικές συζητήσεις – συνελεύσεις που θα αφορούν το ζήτημα του Αχελώου και τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και γενικότερα ζητήματα πάλης ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.
Κατά τη διάρκεια του 4ημερου θα γίνει παρουσίαση προϊόντων από το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο ΒΙΟ.ΜΕ. για τη στήριξη και την αλληλεγγύη των εργαζομένων.


ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗ ΓΕΝΝΑ


ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

23-7-1996. Μία παγωμένη μέρα. Τιμή για πάντα στον αναρχικό Χριστόφορο Μαρίνο



Υπάρχουν ημέρες που το ειδίκό τους φορτίο γεμιζει με θλίψη την ανάμνησή τους.
Στις 23 Ιουλίου το 1996, αστυνομικοί δολοφόνησαν τον αναρχικό Χριστόφορο Μαρίνο.

Έναν αναρχικό του οποίου  η διαδρομή ή καλύτερα η ζωή του σηματοδότησε κατά τη γνώμη μας όχι μόνο τη "γενιά του" αλλά  την εικόνα των ριζοσπαστών αναρχικών της εποχή μας. Σύμβολο ή όχι η παρουσία του Μαρίνου , η εμπειρία που αποκόμησε η ιστορία απο αυτόν , ύπήρξε καθοριστική για συντρόφους, για σκεπτικά , για διαμόρφωση ζυμώσεων και εξελίξεων στο χώρο των Αναρχικών.

Η δολοφονία του αναρχικού Χριστόφορου ,ήταν μία συνειδήτη πολιτική απόφαση εξώντωσης του Κράτους, είχαν απέναντί τους έναν ορκισμένο αγωνιστή της Ελευθερίας, εβαλαν απέναντί του κρατικούς δολοφόνους.

Ακολουθεί ένα κέιμενο που πρωτοδημοσιεύθηκε στην αναρχική εφημερίδα Γκιλοτίνα, απο σύντροφο του Μαρίνου, θεωρούμε ότι σε αυτό το κείμενο υπάρχουν πολλά και αξιόλογα στοιχεία ανάγνωσης..

 

23-7-1996. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΜΑΡΙΝΟ

 

 


ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΜΑΡΙΝΟ

” Όλα τα ρολόγια δείχνουν τους ανέμους που θάρθουν…”

Ο θάνατος είναι στοιχείο της ζωής .Ότι υπάρχει πεθαίνει και γίνεται κάτι καινούριο . Αναρχικοί και μη , όλοι πεθαίνουμε . Ο θρήνος για την απώλεια συντρόφων , φίλων , αγαπημένων ανθρώπων είναι φυσιολογικός . Ο θρήνος για την απώλεια του οικείου είναι εκδήλωση της ανθρώπινης ευαισθησίας . Ωστόσο , ο ανθρωπισμός των αναρχικών μπορεί να χωρέσει κάθε οδύνη , εισάγοντας τους φυσικά μέσα στο καζάνι των συγκεκριμένων καταστάσεων , αλλά κοιτάει βαθιά στα κοινωνικά και ιστορικά θεμέλια και στις παρούσες υλικές συνθήκες της οδύνης , αναζητώντας πρακτικές απαντήσεις συνεπείς σε μια γενική προοπτική απελευθέρωσης από την τυραννικότητα .


Η σχέση με τον θάνατο βρίσκεται στον πυρήνα κάθε κοινωνίας . Το κράτος επιχειρεί να ελέγχει τη ζωή κατέχοντας ισχύ πάνω στον θάνατο των υπηκόων του , των ξένων , των εχθρών του και των αρνητών του . Από την κοινή εμπειρία αυτού του καθεστώτος φόνων και τρόμου αναδύεται σε κάθε ατομική συνείδηση ένα υπαρξιακό δίλλημα , μια αναπόφευκτη επιλογή : η παραγνώριση της βαρβαρότητας , η σύμπλευση με το νόμο και η συναίνεση ή και συμμετοχή στις διακλαδώσεις αυτού του απάνθρωπου πολιτισμού ή η εξέγερση και η ηθική στράτευση στον αγώνα ενάντια στην εξουσία .

Αποτιμώντας μια ζωή και το τέλος της , σημασία έχει πως έζησε , πως πέθανε και γιατί . Για τους συντρόφους ενός δολοφονηθέντος αναρχικού επαναστάτη η επιφαινόμενη προσωπική τραγωδία είναι ένα μορφόπλασμα , μια οριακή εκδοχή , της επίθεσης του κράτους ενάντια στην αναρχία και στον κοινωνικό και πολιτικό ανταρτισμό . Ακόμα , η επίκληση του τραγικού λειτουργεί ως ενοχική καταφυγή της εντός συμβάσεων πολιτικής τοποθέτησης , η οποία παρατηρεί τις κρατικές εκτελέσεις τηλεματικά ? υποπροϊόν της διαλυτικής εσωτερίκευσης της κρατικής επίθεσης. Η διαδρομή και ο θάνατος του Χριστόφορου Μαρίνου μας διδάσκουν στην πάλη ενάντια στην εξουσία . Υπό το πρίσμα μιας αναφοράς που οφείλει να συμβάλει στη συνέχεια των αντικρατικών και εξεγερσιακών αγώνων η αναμόχλευση των αντιπαραθέσεων του παρελθόντος είναι άγονη . Αλλά το παρόν μας είναι η αιτιατή προβολή του παρελθόντος μας και οι ρήξεις με τις αδιέξοδες καταβολές μας γίνονται με την ιστορική συνείδηση παρούσα .

Θα μπορούσε κάποιος να εξιστορήσει τη ζωή του Χριστόφορου , όπως θα μπορούσε να γίνει για κάθε αγωνιστή , σαν περιπέτεια δράσης . Τέτοιες αφηγήσεις του βίου αναρχικών , παρανόμων , επαναστατών υπάρχουν αρκετές . Η ανάγνωση τους ενισχύει το φρόνημα των συντρόφων , οξύνει τη φαντασία και συχνά προσφέρει πρακτικές ιδέες . Οι πληροφορίες όμως που αφορούν στο κοινωνικό , στο πολιτικό και στο οργανωσιακό υπόβαθρο της εποχής, του δραστικού περιβάλλοντος και των πράξεων των πρωταγωνιστών είναι στις περισσότερες περιπτώσεις φτωχές . Έτσι , ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση που προσφέρουν δίνουν ελάχιστα αντικειμενικά κριτικά , οπότε και αποφασιστικά εφόδια , αφήνοντας τη γεύση του απόμακρου . Αμέτρητα επεισόδια της αντικρατικής και της αντικαπιταλιστικής δράσης παραμένουν και θα παραμένουν εσαεί αμαρτύρητα , αυξανόμενα , καθώς ο αγώνας επεκτείνεται . Άλλωστε , ο πολιτικός βίος του Χριστόφορου Μαρίνου είναι πολύ πρόσφατος και τα σημάδια που χάραξε η εποχή του και ο ίδιος ως μέρος της τα μεταφέρουμε στο μέλλον . Αντί να μιλήσουμε για τραγωδίες ή για μύθους , ας μιλήσουμε για την ζωντανή πολιτική ιστορία μας .

Την δεκαετία του ’80 , τότε που ο Χριστόφορος μπαίνει στον κοινωνικό αγώνα , ο κόσμος της αναρχίας στης ελλάδα είναι ένα εργαστήριο ιδεών και δράσεων . Ζυμώνονται διαφορετικές αναφορές σε κοινές βάσεις .
Ο καταστασιασμός , που είχε έντονη επιρροή στους ανθρώπους που πρώτοι ξαναέφεραν την αναρχία στην ελλάδα , η ευρωπαϊκή και αμερικάνικη αντικουλτούρα , η σύγχρονη μαρτυρία των αριστερών αντάρτικων πόλης και των αντιαποικειακών κινημάτων , ο παραδοσιακός ταξικός αναρχισμός και η ελευθεριακή-κοινοτιστική κουλτούρα συνδιαλέγονται σε ένα έδαφος ελεύθερο από δογματικούς περιορισμούς , όπως αντίθετα συνέβαινε παγκοσμίως στα ιεραρχούμενα πεδία των μεταπολεμικών αριστερών και νεοαριστερών κινημάτων και των γραφειοκρατικών αναρχικών οργανώσεων . Με την άμεση μνήμη της εξέγερσης του ’73 και το εμφυλιοπολεμικό πνεύμα κοινωνικά έκδηλο , ο εξεγερτισμός και η απόρριψη του πασιφισμού ήταν σχεδόν γενικές παραδοχές . Το πάθος , ο αυθορμητισμός και η αλληλεγγύη εκφραζόντουσαν με όλους τους τρόπους και η ειλικρίνεια τους γεννούσε ποικίλλα οργανωτικά εγχειρήματα . Σ’αυτό το κλίμα γίνονται δυο πανελλαδικά συνέδρια και αποπειράται η ομοσπονδοποίηση των αναρχικών . Η Ένωση Αναρχικών είναι γεγονός . Κάποιοι απέχουν είτε διότι αντιτίθενται στην ιδέα της γενικής πολιτικής οργάνωσης των αναρχικών είτε διότι παρότι συμφωνούν με την αναγκαιότητα της , διαβλέπουν την επικράτηση συγκεντρωτικών ελεγκτικών τάσεων . Είναι ο καιρός που το ΠΑΣΟΚ έχει εξαντλήσει τις στρατηγικές μαζικής αφομοίωσης της αριστεράς και του αριστερισμού στον κρατικό μηχανισμό και τις στρατηγικές εξαγοράς μεγάλης μερίδας του πληθυσμού και ξεκινάει μια άγρια οικονομική και κατασταλτική επίθεση στην κοινωνία .

Ο Χριστόφορος γίνεται δραστήριο μέλος της Ένωσης . Διότι αντιλαμβάνεται την υπόθεση της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης ως έργο σοβαρό σε ένα πολιτισμικό περιβάλλον άγριας αντιπαράθεσης δυνάμεων . Τα οράματα δοκιμάζονται στον δρόμο μέσω της πολιτικής, κοινωνικής και δραστικής οργάνωσης τους . Και σ’αυτό το πλαίσιο τοποθετεί τη σχέση των αναρχικών με την παρανομία και με τα όπλα . Αλλά το περιρρέον κλίμα εκείνης της μερίδας της Ένωσης που έχει επιλέξει να προωθήσει αυτές τις ιδέες χάσκει μεταξύ της συνωμοτικότητας και της θεαματικότητας , μεταξύ της υπεροψίας και της κωμικότητας , μεταξύ της δηλούμενης σοβαρότητας και της εφαρμοσμένης αφροσύνης . Οι πολέμιοι αυτής της κατάστασης είναι πολλοί , εντός και εκτός της Ένωσης . Όμως , κανείς δεν μπορεί να δώσει έναν διαφορετικό γενικό προσανατολισμό . Όταν μια ομάδα επιβάλλεται πάνω σε ένα σύνολο , η ομάδα πράττει όπως καταλαβαίνει . Το αδιέξοδο βρίσκεται στην αδυναμία του συνόλου να αναπτύξει διεργασίες αυτοοργάνωσης . Έτσι , το έδαφος για τα επερχόμενα πλήγματα στους αναρχικούς ήταν προετοιμασμένα . Και ο συγκεντρωτισμός μπορούσε να φέρει μόνο την πολυδιάσπαση , αναπαράγοντας την τάση του μικροπολιτικού ελέγχου και με την μορφή της ιδεολογικής περιχαράκωσης .

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Ξυλοδαρμός φασίστα και προσαγωγή συντρόφου στο Αγρίνιο.

Τη Δευτέρα 21 -7-2014, το μεσημέρι, αντιφασίστες βλέπουν ένα άτομο  με μπλούζα ΧΑ σε internet kafe στο κέντρο του Αγρινίου. Ακολουθεί συμπλοκή και ξυλοδαρμός του φασίστα. Μετα από μήνυση κατά αγνώστων του χρυσαυγίτη προσάγεται ένας νεαρός αντιφασίστας με τη μέθοδο του συνήθης υπόπτου λόγω ότι είναι γνωστός από τη συμμετοχή του σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις.

Ο σύντροφος που δεν είχε καμία σχέση με το περιστατικό μιας και αρκετή ώρα πριν το γεγονός ήταν ήδη σε μαγαζί του κέντρου. Αφήνεται ύστερα από τα σχετικά μετα μισής ώρας περίπου χωρίς κατηγορίες.

Για μια ακόμα φορά βλέπουμε να εφαρμόζεται η λογική της συλλογικής ευθύνης με φρονηματικού τύπου κριτήρια. Έστω και αν ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος το γεγονός καθεαυτό μαρτυρά τη μέθοδο που χειρίζονται την κοινωνική αντιβία τα σαΐνια της αστυνομίας και οι ύαινες της δικαιοσύνης. Στοχοποίηση και διώξεις στο σωρό από εκείνους που στέκονται με αξιοπρέπεια απέναντι στην εξουσία και την καταστολή.

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Όλα, συνεχίζονται…


Γκιλοτίνα

Αφίσα αλληλεγγύης στον αναρχικό Νίκο Μαζιώτη


Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Ηγουμενίτσα Μοίρασμα Κειμένου για Νίκο Μαζιώτη

   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ  ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ


  Για ακόμη μια φορα γινομαστε μαρτυρες ενός γελοιου σεναριου που προωθει το κρατος.Ενα σεναριο που σκοπο εχει να φοβησει τον λαο,να τον αποπροσανατολισει με την υποτιθεμενη απειλη της ασφαλειας του από την «τρομοκρατια».Ενας νεος μεσαιωνας,ένα κυνηγι μαγισσων που προβαλλεται στην κοινωνια.
Πρωτοστατες σε ολο αυτό παιχνιδι εντυπωσεων που που προωθειται στην κοινωνια μας ,από ποιους αλλους,τα καθεστωτικα μεσα μαζικης ενημερωσης τα οποια σε αγαστη συνεργασια με την αντιτρομοκρατικη,μπατσους,δικαστικους,πολιτικους,αμερικανους και λοιπους ρουφιανους καλοθελητες,συκοφαντουν συντροφους αγωνιστες και τους παρουσιαζουν ως αιμοσταγης δολοφονους σε μια προσπαθεια να αποκρυψουν την πραγματικη αληθεια που είναι ο αγωνας για την ελευθερια και την αξιοπρεπεια.
  Μεσα σε ολο αυτό,πιανεται ο φερομενος ως αρχιτρομοκρατης Νικος Μαζιωτης «αρχηγος» του επαναστατικου αγωνα.Αλλη μια επιτυχια της ελληνικης αστυνομιας και αντιτρομοκρατικης όπως παρουσιαζεται.
Καταρχην τσιρακια των αφεντικων που μας βομβαρδιζεται με ψεματα,οι αναρχικοι δεν εχουν αρχηγους  και ζουνε τον αγωνα με οριζοντιες διαδικασιες συντροφικοτητας σε οποια ταση και αν ανηκουν στο χωρο της αναρχιας.
  Μιλατε για τρομοκρατες αλλα ποιοι είναι πραγματικα οι τρομοκρατες?
Τρομοκρατια σημαινει Τρομος+Κρατος,αποτελει ανεκαθεν μια πρακτικη του συστηματος χρησιμοποιωντας βια ή απειλωντας με σκοπο την καταστολη.
-Τρομοκρατες είναι οι εξουσιαστες και το κεφαλαιο.
-Τρομοκρατια είναι τα μνημονια που πινουν τα αιμα του λαου,καταδυναστευοντας τον.
-Τα 3.000.000 ανεργοι και οι 6.500 αυτοκτονιων ως αποτελεσμα της τεχνητης οικονομικης κρισης.
-Οι βομβες στη λωριδα της Γαζας.
-Οι μπατσοι που σκοτωνουν 15χρονους και πνιγουν μεταναστες,και τα γκλοπ τους τσακιζουν οποιον παει να σηκωσει κεφαλαια.
-Τα μμε που καλλιεργουν τον τρομο στο λαο.
-Τα ναρκωτικα και τα ψυχοφαρμακα που τσακιζουν την νεολαια μας.
-Οι φασιστες της χρυσης αυγης που μαχαιρωνουν και δολοφονουν με την καλυψη της αστυνομιας και τις πλατες των πολιτικων.
-Οι μεγαλυτεροι τοκογλυφοι οι τραπεζες.
  Αυτους πολεμαει κάθε αναρχικος αγωνιστης μεχρι την κοινωνικη απελευθερωση και την ισοτητα από ανθρωπο σε ανθρωπο.Αυτους πολεμαει και ο Νικος Μαζιωτης ως αναρχικος ανταρτης πολεων και ο επαναστατικος αγωνας οπου ανηκει.
Ο επαναστατικος αγωνας χτυπησε με αμναληψη ευθυνης την Citibank.Το αστυνομικο τμημα καλλιθεας και το αστυνομικο τμημα Ν.Ιωνιας.Το λεωφορειο (των μπραβων των πλουσιων)των ΜΑΤ.Το υπουργειο απασχολησης.Το υπουργειο οικονομικων.Το σαπιο από τη διαφθορα τοτε υπουργο Βουλγαρακη.Την αμερικανικη πρεσβεια.Τραπεζα στη Αργυρουπολη.Το χρηματιστηριο των Αθηνων που βλεπει τις ζωες μας σαν αριθμους.
 Δεν πιστευουμε να τρομοκρατηθηκε κανεις εκτος από τους εξουσιαστες και τα τσιρακια τους(μπατσοι,μμε,φασιστες.)


-ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΛΟΥΣ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ

-ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

-ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Πίσω ρουφιάνοι, εμπρός Σύντροφοι! Ο Ν.Μαζιώτης δεν είναι αιχμάλωτος τους, είναι στην καρδιά της Αναρχίας.

Tο πάθος για τη Λευτεριά είναι δυνατότερο απ΄όλα τα κελιά.

Δεκάδες αναρχικοί συγκεντρώθηκαν έξω απο το νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου κρατούν αιχμάλωτο τον αναρχικό Ν.Μαζιώτη. Το σύνθημα Το πάθος για τη Λευτεριά είναι δυνατότερο απ΄όλα τα κελιά , αντηχούσε παντού.

Ολα συνεχίζονται 

ΥΓ:Συνέλευση αύριο Πέμπτη, 7,30 μμ Πολυτεχνείο

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Για τίς δίκες των τεσσάρων συντρόφων στο Αγρίνιο‏

Για τη Παρασκευή 04/07 είχαν οριστεί οι δίκες τεσσάρων συμπολιτών μας στο Δικαστικό Μέγαρο Αγρίνιου. Πολύς ήταν ο κόσμος, περίπου 60-70 άτομα, που παραβρέθηκε στη συγκέντρωση από το πρωί για να σταθεί αλληλέγγυος στους τέσσερις συμπολίτες μας που διώκονται από το κράτος (αστυνομία) και το παρακράτος (ντόπιο χρυσαυγίτη). Στο προαύλιο χώρο του Μεγάρου αναρτήθηκε πανό που ανέγραφε «Οι κοινωνικοί και αντιφασιστικοί αγώνες δεν καταστέλλονται, κάτω τα χέρια από τους 4 συντρόφους (Α)». Καμία από τις δυο δίκες δεν πραγματοποιήθηκε μιας και κανείς από τους κατήγορους δεν προσήλθε στη δικαστική αίθουσα με αποτέλεσμα και οι δύο δίκες να αναβληθούν για τον Ιούνιο του 2015.Κατά την αποχώρηση τους από το μέγαρο οι δεκάδες αλληλέγγυοι φώναξαν συνθήματα (“η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμο στο πόλεμο των αφεντικών”,”μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι”, μπάτσοι tv νεοναζί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί”, “το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά” κ.α). Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τις δίκες εδώ και εδώ

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Άρτα-Γκιλοτίνα. Πανό και τρικάκια αλληλεγγύης στους διωκόμενους αναρχικούς του Αγρινίου. Δίκη 4/7.




Την Παρασκευή 4 Ιουλίου δικάζονται 4 σύντροφοι μας σε δύο διαδοχικές υποθέσεις στα δικαστήρια Αγρινίου. Η μία υπόθεση πολιτικής δίωξης ξεκινά απο τον πρώην υπουργό Μωραιτή και η δεύτερη υπόθεση αφορά μήνυση που κατέθεσαν ναζιστές κατά συντρόφων.

Συμμετέχουμε σε διαδικασίες αλληλέγγύης για τους συντρόφους και κάνουμε σαφές ότι οι πολιτικές διωξεις δεν θα μείνουν αναπάντητες .

Στην πόλη της Άρτας τοποθετήθηκε πανό αλληλεγγύης στους συντρόφους ενώ πετάχτηκαν και τρικάκια κατά την πορεία που έγινε χθές Πέμπτη 3/7, στην Άρτα, ενάντια στο ξεπούλημα της ΔΕΗ .
                                 
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αναρχικούς στο Αγρίνιο.
Δικαστήρια Αγρινίου , Παρασκευή 4 Ιουλίου στις 09:00 το πρωί Ενάντια στο Κρατος  και στο παρακράτος των ναζί ,