ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ * ΑΓΡΙΝΙΟ

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ







Στις 5 Οκτώβρη 2011 δικάζεται ο επαναστατικός αγώνας.


«Γι' αυτό και η δική μας απάντηση στην κρίση είναι η κοινωνική επανάσταση, την οποία και θεωρούμε ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για την έξοδο από τη συστημική κρίση. Μια κοινωνική επανάσταση που ο λαός θα απαλλοτριώσει τις περιουσίες των πλουσίων, των πολυεθνικών και των μεγάλων ελληνικών εταιρειών. Που θα απαλλοτριώσει το σύνολο της εκκλησιαστικής και κρατικής περιουσίας. Μια κοινωνική επανάσταση που θα καταργήσει οριστικά το κράτος και κάθε ιεραρχική και γραφειοκρατική οργάνωση και θα δημιουργήσει κοινωνικές δομές που θα αποτρέψουν την επανεμφάνιση κάθε μορφής οργανωμένης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Που θα κοινωνικοποιήσει τα πάντα: Τα μέσα παραγωγής, τη γη, το εμπόριο, την υγεία, την εκπαίδευση, τις μεταφορές, τις συγκοινωνίες.

Μια κοινωνική επανάσταση που θα έχει ως πυρήνα της κοινωνικής οργάνωσης την κοινότητα ή κομμούνα. Που θα θέσει κάθε κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα κάτω από τη διαχείριση ενός δικτύου λαϊκών Συνελεύσεων και Συμβουλίων, όπου ο καθένας μας στην εργασία, την πόλη, το χωριό, τη γειτονιά μέσα από αυτά τα συλλογικά όργανα διαχείρισης και λήψης αποφάσεων θα πάρει τη ζωή στα χέρια του.

Που θα αφήσει οριστικά πίσω της τη βιομηχανική κοινωνία και το σημερινό τρόπο ζωής, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την απληστία και την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση.

Μια κοινωνική επανάσταση που θα καταργήσει κάθε εθνική, φυλετική και θρησκευτική διάκριση, που θα συναδελφώσει τους λαούς σεβόμενη τη διαφορετικότητά τους, που θα καταργήσει οριστικά τις κοινωνικές τάξεις και τους διαχωρισμούς.» 



«Οι επαναστάσεις χρειάζονται δυο ιστορικούς παράγοντες για να γίνουν. Ο ένας είναι οι αντικειμενικές συνθήκες, τις οποίες τις έχουμε. Ο δεύτερος είναι οι υποκειμενικές συνθήκες, δηλαδή ένα κίνημα ευρύ, επαναστατικό και αποφασισμένο να προχωρήσει πάση θυσία, ένα πολύμορφο σχέδιο ανατροπής μαζί με τα κοινωνικά αυτά τμήματα που θα ξεσηκωθούν. Και αυτό οφείλουμε να το φτιάξουμε εδώ και τώρα. Για να γίνει αυτή η κρίση ο τάφος του συστήματος» 


«Οι επαναστάτες δεν απολογούνται στους εγκληματίες του κράτους»


ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ



ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ 





Αναρχική συλλογικότητα της εφημερίδας ¨ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ¨


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Μαθητική πορεία και κατάληψη του δημαρχείου της πόλης



Περίπου 300+ μαθητές συμμετείχαν σήμερα στη διαδήλωση στο κέντρο της πόλης, η οποία καλέστηκε από τα κατειλημμένα σχολεία. Η φετινή σχολική χρονιά ξεκίνησε με τεράστιες ελλείψεις στα σχολεία, χωρίς βιβλία και καθηγητές, πράγμα το οποίο ήρθε να προστεθεί στη γενικότερη σαπίλα που χαρακτηρίζει την εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες της, από τη φύση της. Οι μαθητές του Αγρινίου λοιπόν σε όλη αυτή την κατάσταση απαντούν με καταλήψεις, πορείες και συγκρουσιακές μορφές αγώνα.

Η πορεία λοιπόν αφού πέρασε από κεντρικούς δρόμους της πόλης κατευθύνθηκε στα γραφεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου πετάχτηκαν μπογιές, αυγά και ντομάτες! Στη συνέχεια κατέληξε στο δημαρχείο της πόλης όπου και το κατέλαβε.

Ο δήμαρχος Αγρινίου, Παύλος Μοσχολιός, αρνήθηκε στους εκπροσώπους των μαθητών, που του γνωστοποίησαν το γεγονός της κατάληψης, να αποχωρήσει από το κτήριο, για να πάρει την απάντηση που του άξιζε, με το κλείδωμά του μέσα στο γραφείο του. Στη συνέχεια την εμφάνισή τους έκαναν άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ (3-4) οι οποίοι εισέβαλαν στο κτήριο προκειμένου να απεγκλωβίσουν το δήμαρχο, απωθήθηκαν από τους μαθητές με κλωτσιές και μπουνιές, ενώ η ατμόσφαιρα δονούνταν από συνθήματα ενάντια στην αστυνομία.

Κατά την επεισοδιακή αποχώρηση των μπάτσων κατέβηκε η τζαμαρία στην πρόσοψη του δημαρχείου. Η κατάληψη λήγει μερικές ώρες αργότερα χωρίς περεταίρω ένταση.

Τελικά οι μαθητές της πόλης πετυχαίνουν πράγματα που διάφοροι άλλοι, αγανακτισμένοι και μη, διαβουλεύονται ώρες και τελικά τα πνίγουν, χάσκοντας ανάμεσα σε μεγαλοστομίες, ασυνέπεια, ανεδαφική κινδυνολογία και γελοιότητα, συνδιαλεγόμενοι με τις αρχές και διάφορους κρατικούς φορείς.

Οι μαθητές έδειξαν όχι μόνο πως δεν είναι κομμάτι από τον κοινωνικό λήθαργο που βασιλεύει στην πόλη αλλά ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της.




ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ
Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ




aris

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο, Μεσοχώρα /10-15 Αυγούστου 2011

*σύντροφοι από Π.Α. για τη γη & την ελευθερία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΠΡΑΣΙΝΗ" ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ


Για πέμπτη συνεχή χρονιά πραγματοποιήθηκε στην Μεσοχώρα Τρικάλων, από τις 10 έως τις 15 Αυγούστου, η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου αλλά και συνολικότερα ενάντια στην λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος από το κράτος και το κεφάλαιο. Την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα καλούσαν οι συλλογικότητες: Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), κατάληψη “κελί της ελευθερίας” (Ηγουμενίτσα), Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα) και σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, και την Καρδίτσα.


Στην κατασκήνωση που στήθηκε στις όχθες του Αχελώου στην όμορφη περιοχή Καζάνια καθώς και στις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν, περιλαμβάνοντας προβολή βίντεο για τον Αχελώο – παρέμβαση στο χωριό της Μεσοχώρας, συγκέντρωση στο φράγμα, συνελεύσεις, και περιηγήσεις στην ευρύτερη περιοχή, συμμετείχαν αρκετοί άνθρωποι από πολλές περιοχές της χώρας, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο του αγώνα για την προάσπιση του ποταμού και των τοπικών κοινωνιών που βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής – καπιταλιστικής ανάπτυξης.





Από την Δευτέρα 8 Αυγούστου ξεκίνησε η εγκατάσταση στις όχθες του Αχελώου και η οργάνωση της κατασκήνωσης στην περιοχή Καζάνια, σε ένα πολύ όμορφο και φιλόξενο μέρος το οποίο όμως υφίσταται τη λεηλασία από τοπικούς μικροεργολάβους που πραγματοποιούν αμμοληψίες καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.









 
 
Την Τετάρτη 10 Αυγούστου στήθηκε η έκθεση φωτογραφικού υλικού στην είσοδο του χωριού από δράσεις των προηγούμενων χρόνων που πραγματοποιήθηκαν στην Μεσοχώρα και στην ευρύτερη περιοχή της κοιλάδας του Αχελώου αλλά και σε πολλές πόλεις ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού, καθώς και τραπεζάκια με έντυπο υλικό στο χωριό και στον χώρο της κατασκήνωσης.





Την επόμενη μέρα, την Πέμπτη 11 Αυγούστου, στην πλατεία της Μεσοχώρας από το απόγευμα υπήρχε μικροφωνική και το βράδυ έγινε προβολή βίντεο σχετικά με την λεηλασία της φύσης σε παγκόσμιο επίπεδο, το ζήτημα του νερού και τις κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στα καταστροφικά για τη φύση και τις τοπικές κοινωνίες φράγματα και ειδικότερα για τον αγώνα προάσπισής του Αχελώου ενάντια στη λεηλασία και καταστροφή του.





Την Παρασκευή 12 Αυγούστου νωρίς το πρωί, 40 περίπου σύντροφοι ξεκίνησαν από την κατασκήνωση και με οχήματα έφτασαν στην περιοχή της Μεσούντας Άρτας ώστε να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν ένα κομμάτι του Αχελώου εξαιρετικής ομορφιάς που παραμένει ανέγγιχτο από εκμεταλλευτικές δραστηριότητες. Όπως έγραφε το 1803, ο S.L.S. Bartholdy στις "Tαξιδιωτικές Εντυπώσεις" του: " H κοίτη στην οποία κυλά τα νερά του μπορεί, στις εποχές των βροχών, να φτάνει σε πλάτος το ένα τέταρτο του γερμανικού μιλίου. Tο χρώμα του είναι ασπριδερό και τα αφρισμένα νερά του μοιάζουν σαν να τους έριξαν μέσα κιμωλία - από εδώ προήλθε και το όνομα που έχει σήμερα: Aσπροπόταμος". Ενώ ομάδα 30 περίπου συντρόφων κινήθηκε επιπλέον σε μονοπάτι στις απόκρημνες πλαγιές του βουνού παράλληλα στο ποτάμι φτάνοντας μέχρι την χαράδρα του Φάγγου όπου στις 16 Ιούνη του 1945 εγκλωβίστηκαν από τους διώκτες τους και έπεσαν νεκροί, ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης και ο σύντροφός του Τζαβέλας.








Την ίδια μέρα το βράδυ η συνέλευση της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα πραγματοποίησε μια διαφορετική παρέμβαση στο χωριό της Μεσοχώρας ανακατασκευάζοντας αυτοοργανωμένα ένα κατεστραμμένο κομμάτι του δρόμου που οδηγεί από το χωριό στις όχθες του ποταμού και καθιστούσε πολύ δύσκολη την μετακίνηση για ντόπιους και επισκέπτες. Κι όπως είπε αργότερα ένας σύντροφος: «αυτό το χαρμάνι το χάρηκα περισσότερο από όλα όσα έχω φτιάξει».








Το Σάββατο πραγματοποιήθηκε άλλη μια περιήγηση γνωριμίας με την ευρύτερη περιοχή.




Συγκεκριμένα από νωρίς το πρωί ομάδα συντρόφων ξεκίνησε από τον χώρο της κατασκήνωσης πεζοπορία, ανεβαίνοντας κατά μήκος του ποταμού μέχρι και 5 χλμ. από την Μεσοχώρα έως το σημείο που έχει φτάσει η αποψίλωση των παρόχθιων δασών, εν όψει της επικείμενης καταστροφής όλης αυτής της περιοχής με την λειτουργία του Υ/Η φράγματος Μεσοχώρας, διαπιστώνοντας από κοντά την έκταση της καταστροφής που έχουν υποστεί τα παραποτάμια δάση.




Την Κυριακή 14 Αυγούστου το πρωί ύστερα από προσυγκέντρωση στο χωριό, ένα μεγάλο κομβόι αυτοκινήτων και μηχανών ξεκίνησε με κορναρίσματα για το γιγαντιαίο φράγμα, που απέχει 4 χλμ από τη Μεσοχώρα, όπου πραγματοποιήθηκε πορεία στη στέψη του και συγκέντρωση περίπου 150 αγωνιστών/αγωνιστριών από διάφορες πόλεις της χώρας, καθώς και κατοίκων της Μεσοχώρας. Να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης πραγματοποιούνταν στην πλατεία του χωριού η ετήσια συνέλευση του συλλόγου κατακλυζομένων την οποία παρακολούθησαν αρκετοί σύντροφοι, ενώ έγινε εκ μέρους της Αυτόνομης Συνάντησης και παρέμβαση – πρόσκληση στην πορεία στο φράγμα, στην οποία ανταποκρίθηκαν αρκετοί Μεσοχωρίτες. Στο φράγμα υπήρχε πολύ ισχυρή δύναμη της αστυνομίας με διμοιρίες ΜΑΤ και ασφαλίτες. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης υπήρχε μικροφωνική, μοιράζονταν κείμενα σε διερχόμενους οδηγούς στο δρόμο Άρτας-Τρικάλων ενώ γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα όπως: «Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία - αγώνας για τη γη και την ελευθερία», «Λευτεριά – λευτεριά στου Αχελώου τα νερά», «Ο Αχελώος ήτανε και θα ‘ναι ποταμός - κάτω το κράτος κι ο καπιταλισμός», «Η πράσινη ανάπτυξη δε μας παραμυθιάζει - τη φύση καταστρέφει και τα χωριά ρημάζει», «Μέσα στα κεφάλια σας έχετε μπετά - τι να καταλάβετε από άγρια νερά», κ.α.









Τη Δευτέρα 15 Αυγούστου μια ομάδα συντρόφων πραγματοποίησε ορεινή πεζοπορία σε ένα από τα ομορφότερα βουνά της περιοχής, φτάνοντας στην κορυφή του, το Αυγό, σε υψόμετρο 2.148 μ., όπου η μαγευτική θέα των βουνοκορφών της Πίνδου σε κερδίζει ύστερα από την 3ωρη ανάβαση στις γυμνές από δέντρα πλαγιές του.










Κάθε βράδυ πραγματοποιούνταν ανοιχτή συνέλευση δίπλα στο ποτάμι η οποία αποφάσιζε για τις επόμενες κινήσεις της Συνάντησης και για τα ζητήματα οργάνωσης και συμβίωσης στη συλλογική κατασκήνωση.






Τέλος, αντιγράφοντας από το κείμενο της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα του Αυγούστου 2011:

«…επιζητώντας τη ριζοσπαστικοποίηση, την όξυνση, τη γενίκευση και το συντονισμό του κοινωνικού αγώνα από τα κάτω, στεκόμαστε αλληλέγγυοι πλάι σε όλους όσοι αγωνίζονται συλλογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Και θεωρούμε την αγωνιστική παρουσία μας στο χώρο όπου διαπράττεται το έγκλημα των φραγμάτων και της εκτροπής, απαραίτητη και χρήσιμη για την εξέλιξη και την ανάπτυξη τόσο του αγώνα για την προάσπιση του Αχελώου και των τοπικών κοινωνιών στον άνω ρου του, όσο και για την προάσπιση του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας συνολικότερα. Γι’ αυτό, και μετά από μια σειρά συντονισμένων εκδηλώσεων και παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια σε Αθήνα, Άρτα, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λάρισα, Ηγουμενίτσα και άλλες πόλεις, βρεθήκαμε ξανά, για πέμπτη χρονιά, στις όχθες του Aχελώου στη Μεσοχώρα, στην Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα.»




Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΡΑΣΙΝΗ» ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…



Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!



πηγή: athens.indymedia.org









Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Για το κοινωνικό άσυλο και το ρόλο του πανεπιστημίου

Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, δεν χρειάζεται πλέον προσχήματα.

Διευρύνεται με κάθε τρόπο εντείνοντας ακόμη περισσότερο τον έλεγχο και την καταστολή. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει απ΄ έξω. Με τις νέες διατάξεις, ακόμα και οι πιο τυπικές δεσμεύσεις για «δημόσια και δωρεάν παιδεία», εξανεμίστηκαν.

Ο νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιγράφει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Η διοίκηση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα γίνεται από μάνατζερ, η κατάργηση των δωρεάν συγκραμάτων θα επιφέρει και τα δίδακτρα σπουδών, ενώ η επιστημονική έρευνα θα γίνεται συμφώνα με τις ανάγκες του κέρδους και όχι σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες. Ο νέος νόμος καταργεί επίσης την νομική υπόσταση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Δεν τρέφαμε ποτέ αυταπάτες για το πανεπιστήμιο και την επίδραση του στην κοινωνία ως ένας ακόμη θεσμός που φέρει την καταστολή στην σκέψη για την δημιουργία ενός ρομποτοποιημένου τύπου ανθρώπου-γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή. Το πανεπιστήμιο είναι που αναπαράγει και προωθεί τον διαχωρισμό και τον έλεγχο απέναντι στην κοινωνία της εξειδίκευσης, της συστηματοποίησης, του μερικού και της αλλοτρίωσης της αστικής ιδεολογίας. Το πανεπιστήμιο, που αποτελεί ένα ακόμη μοχλό για την κυριαρχία της εξουσίας, εναρμονισμένο πλήρως με την τωρινή και μέλλουσα πραγματικότητας του κράτους και του κεφαλαίου, παραμένει με έναν χαρακτήρα επιλεκτικό: κάποιους θα αφήσει έξω, κάποιους θα πάρει μαζί του.

Παράλληλα, από την μία οι γονείς από κεκτημένη ταχύτητα πειθαναγκάζουν τα παιδία τους να μπουν σε κάποια σχόλη «για να έχουν ένα χαρτί», και από την άλλη οι φοιτητές επιθυμούν την «ανεμελιά της φοιτητικής ζωής», παρατείνοντας την εφηβεία τους για 5-6 χρόνια ακόμη «για να περάσουν καλά», μέχρι να μπουν με βλέψεις στην παραγωγή. Κάτι που απορρέει από την συνολική απαξίωση της συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων, καθώς και την προώθηση της ιδέας του ατομικισμού και του βολέματός.

Το πανεπιστημιακό παρόν, δεν αποτελεί «όαση» και έτσι δεν θα διεκδικήσουμε την «επιστροφή στα παλιά». Ωστόσο, οι αλλαγές στην τριτοβάθμια επιφέρουν αλλαγές στο συνολικότερο κοινωνικό πεδίο και δεν μπορούν να μην εγγραφούν ιστορικά σε αυτό.

Το πανεπιστημιακό άσυλο μπορεί να καταργήθηκε θεσμικά. Όμως, οι κοινωνική νομιμοποίηση του παραμένει. Το κοινωνικό άσυλο, το οποίο πλαισιώθηκε «από τα κάτω», δεν στηρίζεται σε νόμους, αλλά μόνο σε σχέσεις των υποκειμένων που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Εξέχουσα σημασία έχει, πως διάφοροι πανεπιστημιακοί χώροι αποτέλεσαν αιχμή αντιθεσμικών αγώνων και ξεπερνώντας τους πλαστούς διαχωρισμούς των ρόλων (όπως αυτούς του φοιτητή, καθηγητή, εργάτη, ανέργου κτλ), συνδέθηκαν με ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί μια διαχρονική κοινωνική κατοχύρωση. Η προάσπισή του είναι υπόθεση κοινωνική, όχι συντεχνιακή και οπωσδήποτε όχι κρατική. Η μοναδική αποτελεσματική διασφάλιση είναι αυτή που προκύπτει από τους κοινωνικούς συσχετισμούς. ( Όπως πχ και ένας κατειλημμένος κοινωνικός χώρος δεν καλύπτεται από κανένα νομικά κατοχυρωμένο άσυλο, αλλά εξαρτάται μόνο από εξωνομικούς παράγοντες όπως κοινωνική απεύθυνση, συμπαράσταση, μαζικότητα κτλ)

Η Ραδιουργία FM, ως κοινωνικό ραδιόφωνο, θεμελιώνει την λειτουργία του στην κοινωνική δράση και την αντιπληροφόρηση. Επιδιώκει την σύνδεση της με κοινωνικές ομάδες και άτομα, έξω από το κρατικό, κομματικό και επιχειρησιακό μονοπώλιο. Προωθεί την δημιουργία σχέσεων αλληλοσυμπλήρωσης, εμπλουτισμού και σύνθεσης ανάμεσα στα διαφορετικά υποκείμενα. Με αυτήν την προοπτική δεν μπορεί παρά να σταθεί αλληλέγγυα στους αγώνες των φοιτητών –που αποδεσμεύονται από ρόλους και ετεροκαθορισμούς-και να προσφέρει όσο ραδιοφωνικό χρόνο χρειαστεί για να αρθρώσουν το δικό τους αυτόνομο λόγο και να προτάξουν τις δικές τους αυτοκαθοριζόμενες ανάγκες στα ερτζιανά της πόλης.

Η Ραδιουργία FM, ως αυτοοργανωμένο συλλογικό εγχείρημα, που λειτουργεί στο κοινωνικό πεδίο της πόλης του Αγρινίου (συμπεριλαμβανομένου και του Πανεπιστημίου), προασπίζεται το κοινωνικό άσυλο που στηρίζεται στην συντροφικότητα, την αλληλεγγύη καθώς και την οικειοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου.

Δεν χαρίζουμε κανένα κοινωνικό κατεκτημένο σε κανέναν.



ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Αγρινίου
Ραδιουργία 88FM



ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Προβολή Βίντεο

Συζήτηση: Οι νόμοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η θεσμική κατάργηση του ασύλου

Παρασκευή 9/09, 8:30μμ

Στο χώρο της Πανεπιστημιακής Σχολής Αγρινίου


radiourgia.squat.gr




Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Εκδήλωση – Συζήτηση της Ραδιουργίας 88FM




ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Προβολή Βίντεο
Συζήτηση: Οι νόμοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η θεσμική κατάργηση του ασύλου
Παρασκευή 9/09, 8:30μμ
Στο χώρο της Πανεπιστημιακής Σχολής Αγρινίου