ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ * ΑΓΡΙΝΙΟ

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Τίτλοι τέλους στον Αχελώο(;)… Η εκτροπή προχωρά(;)

Το έκτρωμα των διαδοχικών φαραωνικών έργων στην Πίνδο ολοκληρώνει την πρώτη φάση της καταστροφής που έχει να κάνει με τον ακρωτηριασμό του φυσικού τοπίου και την «εγκαθίδρυση» ενός νέου τοπίου που πολύ σωστά ,μπορεί να ονομαστεί «κρανίου τόπος» 
Τώρα Προχωρούν στην εκτροπή των Νερών του ποταμού




Αν και εκκρεμεί από το ΣτΕ απόφαση για τη συνέχιση ή μη των έργων και παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων και των πολιτικών συλλογικοτήτων αποφασίσθηκε η ολοκλήρωση των έργων εκτροπής και οργανώνεται η διαχείριση των νερών(της εκτροπής) προς τη Θεσσαλία. 

Η συνέχιση των έργων εκτροπής καθώς και η διαχείρηση των νερών είναι παράνομη από κάθε άποψη το ίδιο και οι θεσμικές παραινέσεις προς αυτή την κατεύθυνση.Τις τελευταίες ημέρες διαμορφώθηκε ένα κλίμα πίεσης που απέδωσε εκτός από επιχειρηματολογία νομιμοποίησης και μία ξεχωριστή δημοπράτηση που κρύβει το έγκλημα της εκτροπής. Σε δημοσίευμα Τρικαλινού ΜΜΕ μαθαίνουμε ότι ολοκληρώθηκε δημοπράτηση έργων στήριξης σε σύραγγες των έργω εκτροπής πολλών εκατομμυρίων ευρώ που θα ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ το εργο της έκτροπής, στο Μουζάκι. Καλούνται δε και αιδώ είναι η είδηση, οι αρχές και οι θεσμοί των περιοχών που θα εκτραπεί το ποτάμι του Αχελώου να προχωρήσουν σε μελέτες για τα έργα διάθεσης/διαχείρισης των νερών του ποταμού φτιάχνοντας δίκτυα με σωλήνες, κανάλια κλπ . Δημιουργούν τετελεσμένα έχοντας πλάτη ένα διεφθαρμένο ολοκληρωτικό καθεστώς που ενθαρρύνει τις διαστροφές των κάθε είδους εργολάβων –ιδιωτών και όχι μόνο.

Στην πλευρά της Ηπείρου, νυν βλαχοδήμαρχος πρώην αντιτρομοκρατηκάριος συνεργάτης της Αμερικάνικης πρεσβείας (βλαχοδήμαρχος Πηγών) δίνει συνέντευξη σε γνωστή εφημερίδα. Καλεί, (εγκαλώντας ως χωροφύλακας), σε απόφαση (προφανώς πολιτική) «προσωρινής παρέμβασης για να συντηρηθούν τα έργα». Εγκαλεί μάλιστα το ΣτΕ γιατί με την απόφαση της διακοπής των εργασιών για περιβαλλοντικούς λόγους και τη διακοπή των έργων προκαλούνται μεγαλύτερα ..περιβαλλοντικά προβλήματα!!!!!!.

Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο στους ίδιους χρόνους για να δικαιολογήσουν τόσο τον ακρωτηριασμό της Πίνδου όσο και την έναρξη της εκτροπής που θα αφήσει τεράστια κέρδη για τους εργολάβους/πολυεθνικές της διαχείρισης των νερών και της ενέργειας.

Οργανώνουν οι μεγαλοσχήμονες εργολάβοι τα τσιράκια τους και τα έβγαλαν στην πιάτσα. Τώρα που είναι ακόμη κρατική η ΔΕΗ να ολοκληρώσει τα έργα ούτος ώστε όταν κάποιοι τη λεηλατήσουν να βρουν στο κομπόδεμά τους τόσο την ενεργειακή παραγωγή των Υδροηλεκτρικών(πχ Μεσοχώρας) οσο και της εκμετάλλευσης του νερού (εκτροπή) ….

Όλοι αυτοί προχωρούν, εργολάβοι, πολυεθνικές , ντόπιο πολιτικό προσωπικό της εξουσίας... Η καταστροφή και η λεηλασία θα είναι για όλα αυτά τα ανδρείκελα, εργαλεία κέρδους και συνεχώς αυξανόμενης εκμετάλλευσης για όλους εμάς. 

Οι κοινωνίες θα περιορίζονται σε αυστηρά ελεγχόμενα ασυλοποιημένα συστήματα χωρίς οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε τίποτε από το φυσικό τους χώρο που μετατρέπεται αργά και σταθερά σε απόκοσμες “βιομηχανίες” όπου θα χάνεται κάθε συνάφεια με τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες..

Αυτές τις ημέρες συνεχίζονται οι αντιστάσεις στη Μεσοχώρα, χώρο αντίστασης στα φαραωνικά έργα, στους σχεδιασμούς της διαστροφής στον Αχελώο …Την Πέμπτη πρώτη ημέρα των εκδηλώσεων έγινε προβολή ντοκιμαντέρ ενώ την Κυριακή οργανώνεται πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας. 

Οι παρεμβάσεις/αντιστάσεις είναι συνεχείς και η παρουσία όλων μας είναι πολιτικά σημαντική, μιας και απέναντί μας βρίσκονται με ξεκάθαρο ενιαίο λόγο και στόχο ένα συμπαγές σύστημα εξουσίας που αποτελείται τόσο από μηχανισμούς και θεσμούς του Κράτους όσο και γιγαντιαίων μηχανισμών του Κεφαλαίου που έχουν προγράψει τις ζωές μας, την ελευθερία μας, τη Γη όλων μας….

Όλα συνεχίζονται...

Αναρχική συλλογικότητα της εφημερίδας Γκιλοτίνα 

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Ενημέρωση απο Ηγουμενιτσα

Ανθρωποκυνηγητά, ξυλοδαρμοί...το μεγαλείο της δημοκρατίας!


1. Ο Σαλί, κούρδος από Ιράκ φιλοξενείται σε σπίτι συντρόφου και βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση αφού έχει χάσει τον ένα του πνεύμονα από βόμβα Αμερικανών στον πόλεμο του Ιράκ ενώ επίσης έχει πάθει κ μετατόπιση καρδιάς προς τα δεξιά όπου υπάρχει κενό λόγω έλλειψης του δεξιού πνεύμονα. Αν υπάρχουν άνθρωποι ή γιατροί που μπορούν να βοηθήσουν γιατί ίσως η ζωή που του μένει είναι λίγη ας επικοινωνήσουν στο : 6949541712 Είναι μεγάλη ανάγκη..

2. 70 μέρες αποκλεισμού των μεταναστών έχουμε φτάσει χωρίς φαγητό νερό και φάρμακα στο βουνό. Τα άτομα πλέον που έχουν απομείνει είναι 20 οι οποίοι όταν τους αντικρίσει κανείς θυμίζουν φωτογραφίες από Αουτσβιτσ. Πριν τέσσερις μέρες στις 7 το πρωί σε ντου ασφαλιτών υπήρξαν ξυλοδαρμοί. Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφίες μαροκινού που έχει δεχτεί ξυλοδαρμό και αφού διέφυγε τη σύλληψη πήγε στο νοσοκομείο για τα τραύματά του όπου και συνελήφθην από ασφαλίτες και είναι στη φυλακή. Επίσης οι 2 φωτογραφίες όπου μετανάστης έχει ράμματα στο κεφάλι είναι από δακρυγόνα που ρίχναν τα ματ Ιωαννίνων στις εξάωρες συγκρούσεις στα γεγονότα του Μαϊου. Τα ματ ρίχναν σε ευθεία βολή τα δακρυγόνα σε απόσταση 10 μέτρα σε κεφάλια ανθρώπων.

3. Σήμερα στις 6 το πρωί οι ασφαλίτες αξιοποιώντας πληροφορίες του ρουφιάνου από το Σουδάν που ήταν κι αυτός στο βουνό κάναν ντου σε ομάδα Κούρδων. Τους αντιλήφθηκε ο σκύλος Εντερ όπου είναι 2 χρόνια στον καταυλισμό και άρχισε να τους γαβγίζει. Οι μπάτσοι του φυτέψανε 2 σφαίρες και τον σκότωσαν και συνέλαβαν 3 Κούρδους. Οι ίδιοι οι μπάτσοι που διέδιδαν ψεύτικες φήμες στη πόλη ότι οι μετανάστες σαν βάρβαροι τρώνε σκυλιά (είναι σαφώς ένα γελοίο ψέμα!) αποδείχτηκε ότι οι μπάτσοι τρώνε σκύλους με τα 45άρια τους!
Τέλος, οι μπάτσοι έχουν μαζέψει τον ρουφιάνο τους στο λιμεναρχείο γιατί κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα από τη λαϊκή δικαιοσύνη που θα του αποδιδόταν σαν ρουφιάνος που ήτανε.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΜΠΑΤΣΩΝ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
 

περισσοτερα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1326843

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Για την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο (10-15 Αυγούστου)

Ύστερα από μια σειρά συντονισμένων εκδηλώσεων και παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια σε Αθήνα, Άρτα, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λάρισα, Ηγουμενίτσα και άλλες πόλεις, πραγματοποιήθηκε ξανά για πέμπτη χρονιά, στις όχθες του Αχελώου στη Μεσοχώρα, η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα με τη συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών από πολλές διαφορετικές περιοχές.


Η Συνάντηση ξεκίνησε την Τετάρτη 10 Αυγούστου με παρεμβάσεις στο χωριό, τη δημιουργία χώρου με ενημερωτικό -έντυπο και φωτογραφικό- υλικό από στιγμές αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, αλλά και γενικότερα από κινητοποιήσεις ενάντια στην επίθεση που δέχονται διάφορες περιοχές του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο. Ήδη από την προηγούμενη μέρα (9 Αυγούστου), αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες βρέθηκαν στη Μεσοχώρα προπαγανδίζοντας στη γύρω περιοχή με αφίσες την επικείμενη κινητοποίηση αλλά και προετοιμάζοντας το χώρο που υποδέχεται τους κατασκηνωτές τα τελευταία χρόνια.


Καθημερινά, η Αυτόνομη Συνάντηση πραγματοποιούσε την ανοιχτή της συνέλευση στην όχθη του ποταμού και εκεί, συλλογικά, λαμβάνονταν όλες οι αποφάσεις για τις κινήσεις των επόμενων ημερών, καθώς και για ζητήματα λειτουργίας του χώρου που μας φιλοξένησε (φαγητό, καθαριότητα κλπ.).


Την Πέμπτη 11 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της Μεσοχώρας η καλεσμένη προβολή βίντεο για τον Αχελώο και ευρύτερα για την ολοένα και εντεινόμενη επίθεση που δέχεται το φυσικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια μέσα από το ιδεολόγημα της “πράσινης” ανάπτυξης. Από νωρίς το απόγευμα είχε στηθεί μικροφωνική όπου διαβάζονταν το κείμενο της Αυτόνομης Συνάντησης, ενώ αναρτήθηκαν και δύο πανό τα οποία παρέμειναν εκεί όλο το επόμενο διάστημα. Το ένα έγραφε “ο πολιτισμός της μόλυνσης δεν καθαρίζεται, ανατρέπεται”, ενώ το άλλο “ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή – ο Αχελώος θα νικήσει”. Η προβολή κράτησε ως τις 11.30 το βράδι περίπου με τη συμμετοχή αρκετού κόσμου.


Την επομένη, Παρασκευή 12 του μήνα, ομάδα συντρόφων κινήθηκε προς την περιοχή της Μεσούντας, 35 χλμ. μακριά από τη Μεσοχώρα, επιδιώκοντας να γνωρίσει από κοντά ένα διαφορετικό κομμάτι του ποταμού. Αρκετοί μάλιστα σύντροφοι και συντρόφισσες κινήθηκαν μέσω ενός μονοπατιού και ύστερα από μια ώρα περίπου περιήγησης στο βουνό, έφτασαν στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο καπετάνιος του ΕΛ.Α.Σ, Άρης Βελουχιώτης.


Το Σάββατο 13 Αυγούστου, ορισμένοι σύντροφοι ξεκίνησαν από τη Μεσοχώρα και ανέβηκαν μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, διασχίζοντας τον ποταμό, ερχόμενοι από κοντά σε επαφή με το εξαιρετικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον που τον περιβάλλει αλλά και με τα πρώτα σημάδια αποψίλωσης των παρόχθιων δασών. Ήδη από την περυσινή παρέμβαση είχε παρατηρηθεί πως οι αποψιλώσεις αυτές έχουν φτάσει σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τη Μεσοχώρα.


Την Κυριακή, στις 14 του μήνα υπήρχε από τις 10 το πρωί συγκέντρωση στο χωριό όπου μοιράστηκαν αρκετά κείμενα σε ντόπιους, ενώ γύρω στις 12 το μεσημέρι και ύστερα από παρέμβαση-πρόσκληση στη διαδήλωση σε κατοίκους που εκείνη την ώρα πραγματοποιούσαν συνέλευση του συνδέσμου κατακλυζομένων Μεσοχώρας, ξεκίνησε κομβόι μηχανών και αυτοκινήτων προς το φράγμα για να πραγματοποιήσει συγκέντρωση στο χώρο όπου συντελείται η καταστροφή. Περίπου 150 άτομα, ανάμεσα τους και αρκετοί κάτοικοι του χωριού, συμμετείχαν στη συγκέντρωση στην οποία υπήρχε αρκετός παλμός, φωνάχτηκαν συνθήματα ενάντια στην “πράσινη” ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, ενώ είχε στηθεί μικροφωνική και μοιράζονταν κείμενα σε διερχόμενα αυτοκίνητα. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν ισχυρή, με τρεις διμοιρίες ΜΑΤ να βρίσκονται παραταγμένες σε κοντινή απόσταση από τους συγκεντρωμένους. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε γύρω στις 2 το μεσημέρι.


Τέλος, τη Δευτέρα 15 Αυγούστου σύντροφοι πραγματοποίησαν ανάβαση στην κοντινή κορυφή του βουνού “Αυγό”, σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1.500 μέτρων, πραγματοποιώντας ακόμα μια επαφή με το εξαιρετικά σπάνιο και πλούσιο φυσικό περιβάλλον της περιοχής της νότιας Πίνδου.


Για μια ακόμη χρονιά, φέτος, καμιά από τις υπόλοιπες συνιστώσες του ευρύτερου αγώνα ενάντια την εκτροπή και τα φράγματα του Αχελώου, ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης δε βρέθηκε στις όχθες του ποταμού αγωνιζόμενη για να υπερασπίσει την ύπαρξη του από τις αδηφάγες ορέξεις του κράτους και της ΔΕΗ. Εμφανής ήταν άλλωστε και η γενικότερη αδιαφορία πολλών μεσοχωριτών για την υπόθεση αυτή. Για μας, αυτή η λογική της παραίτησης και του εφησυχασμού, της εμπιστοσύνης σε αποφάσεις θεσμικών δικαστηρίων και σε διαμεσολαβητικούς μηχανισμούς είναι ότι πιο επικίνδυνο και αυτοκαταστροφικό μπορεί να συναντήσει μπροστά του ο κοινωνικός αγώνας που εκτυλίσσεται συλλογικά, οριζόντια κι από τα κάτω για την υπεράσπιση της φύσης και των τοπικών κοινωνιών από τις καταστρεπτικές βλέψεις των κρατικών και καπιταλιστικών συμφερόντων. Η αποδυνάμωση αυτού του αγώνα δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συντελεστεί. Ακόμα κι αν ορισμένοι φορείς του είτε έχουν αδρανοποιηθεί είτε σφυρίζουν αδιάφορα, με την παρουσία μας στο ίδιο το σημείο των φραγμάτων και της επιχειρούμενης εκτροπής του ποταμού αλλά και συνολικά, μέσα από την ανάδειξη του ζητήματος κατά τόπους με πολύμορφες εκδηλώσεις και δράσεις, επιδιώκουμε την όξυνση, τη ριζοσπαστικοποίση και εν τέλει την αναζωπύρωση του ίδιου του αγώνα, μιας και παρά τις όποιες εξαγγελίες για το αντίθετο, είμαστε βαθιά πεπεισμένοι πως το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρίες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.


Σε τελική ανάλυση, ο αγώνας ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου δεν αρχίζει και δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται διαρκώς σε κάθε γωνιά της χώρας όπου υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται στην επέλαση του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών πάνω στη φύση και την κοινωνία. Συμπλέκεται με μια σειρά από άλλους αγώνες ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης από τη ΒΑ Χαλκιδική μέχρι το Τυμπάκι της Κρήτης και από την Πάρνηθα και τον Αμβρακικό, μέχρι τη Λευκίμμη και την Κερατέα. Αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου αγώνα προάσπισης του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας από τη βάρβαρη επίθεση που δέχονται από τον καπιταλισμό και το κράτος, του αγώνα για τη γη και την ελευθερία...


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ “ΠΡΑΣΙΝΗ” ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ


Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!


Αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”


Πάτρα, 17 Αυγούστου 2011
περισσότερες φωτογραφίες υπάρχουν εδώ

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο (Μεσοχώρα Τρικάλων 10-15 Αυγούστου)

ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

ΕΝAΝΤΙA ΣΤΗΝ «ΠΡΑΣΙΝΗ» AΝAΠΤΥΞΗ, ΤA ΦΡAΓΜAΤA ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ
  «.και έτσι λένε ότι έχουμε έρθει σ' αυτή τη γη για να καταστρέψουμε τον κόσμο. Λένε ότι οι άνεμοι όντως ρημάζουν τα σπίτια, και κόβουν τα δέντρα, και η φλόγα τα καίει, αλλά εμείς αφανίζουμε τα πάντα, κατατρώμε τη γη, αλλάζουμε την κοίτη των ποταμών, ποτέ δεν ησυχάζουμε, ποτέ δεν ξαποσταίνουμε, αλλά πάντα τρέχουμε εδώ κι εκεί, ψάχνοντας χρυσό και ασήμι, ποτέ δεν ικανοποιούμαστε, και μετά ριψοκινδυνεύουμε γι' αυτά, κάνουμε πολέμους, βρίζουμε, ποτέ δεν λέμε την αλήθεια και τους έχουμε στερήσει τα αναγκαία προς το ζην»               

Girolamo Benzoni
Ιστορία του Νέου Κόσμου, 1565

Επιχειρώντας να περιγράψουμε συνοπτικά την κατεύθυνση και στόχευση του πολιτικοοικονομικού συστήματος σήμερα, σε συνθήκες «κρίσης» και αναδιάρθρωσής του, σε σχέση με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και συνολικότερα την εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, δανειζόμαστε τα λόγια του subcomandante Marcos: «.Για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές δεν καταφεύγουν μόνο στη μείωση του κόστους παραγωγής ή στην αύξηση των τιμών της πώλησης των εμπορευμάτων. Αυτό είναι βέβαιο αλλά ελλιπές. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ακόμη μορφές: μία είναι η αύξηση της παραγωγικότητας, η άλλη είναι η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και μία ακόμη είναι το άνοιγμα νέων αγορών. Η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και το άνοιγμα νέων αγορών επιτυγχάνεται τώρα με την κατάκτηση και επανακατάκτηση γεωγραφικών περιοχών και κοινωνικών χώρων που προηγουμένως δεν είχαν ενδιαφέρον για το κεφάλαιο. Παραδοσιακές γνώσεις και κώδικες γενετικής μαζί με φυσικούς πόρους όπως το νερό, τα δάση κι ο αέρας μετατρέπονται τώρα σε εμπορεύματα ήδη ανοιχτών ή προς δημιουργία αγορών.» (Δεκέμβρης 2007).

Μιλώντας ειδικότερα για την ελληνική πραγματικότητα σήμερα, η αναδιάρθρωση του πολιτικοοικονομικού συστήματος χαρακτηρίζεται από μια άνευ προηγουμένου επιθετικότητα απέναντι στην κοινωνία και τη φύση. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη γιγαντιαία επιχείρηση εκποίησης δημόσιων φυσικών πόρων και εκτάσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που πραγματοποιείται από το ελληνικό κράτος υπό την κηδεμονία της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Καθώς επίσης και τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου ώστε να αρθούν οποιεσδήποτε θεσμικές δεσμεύσεις υπήρχαν μέχρι σήμερα στην εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, όπως η προστασία της δασικής έκτασης, ο δημόσιος χαρακτήρας του αιγιαλού, η υποχρέωση κατάθεσης περιβαλλοντικών μελετών στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα κ.α. «Ο Νόμος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, "Fast Track" (Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης)*, καθορίζει πλέον ευέλικτες διαδικασίες για τη γρήγορη έκδοση αδειών υλοποίησης επενδύσεων στην Ελλάδα, σε τομείς που αφορούν στη βιομηχανία, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στην υψηλή τεχνολογία και στην καινοτομία, συμπεριλαμβανομένων και των επενδύσεων που εντάσσονται στον επενδυτικό Νόμο». (*"ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ", ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ, αρ. φύλλου 122, 21/07/09). Πρόκειται για την δημιουργία συνθηκών ανεξέλεγκτης λεηλασίας και καταστροφής της φύσης στο όνομα της κρατικής - καπιταλιστικής ανάπτυξης που κατ' ευφημισμό ονομάζεται «πράσινη» και σε «περιόδους κρίσης» εμφανίζεται ως υπόθεση εθνικού συμφέροντος. «Για χώρες όπως η Ελλάδα η πράσινη ανάπτυξη είναι μονόδρομος», ( Γ. Παπανδρέου). Οι συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης της φύσης και της κοινωνίας που επιβάλλονται από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά σε παγκόσμιο επίπεδο, επιφέρουν περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής τόσο του ανθρώπου όσο και συνολικά του φυσικού κόσμου, φτάνοντας μέχρι τα έσχατα όρια της διακινδύνευσης της ίδιας της επιβίωσης, όπως έμμεσα ομολογείται από τους ίδιους μιλώντας πλέον για ανεπίστρεπτες κλιματικές αλλαγές και περιβαλλοντική κρίση.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η υπόθεση της επιχειρούμενης εκτροπής του Αχελώου και της λειτουργίας των Υ/Η φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς δεν δικαιολογεί καμία επανάπαυση και ολιγωρία εξαιτίας της προσωρινής αναστολής των έργων. Όπως άλλωστε δήλωσε μέσα στο 2010 ο υπουργός υποδομών Δ. Ρέππας: «η εκτροπή θα έχει ολοκληρωθεί τα επόμενα τρία χρόνια». Το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρίες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου στην Ελλάδα παρά την ανορθολογικότητα του, τις καταστρεπτικές συνέπειες που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία και το πλήθος των κοινωνικών αντιδράσεων που έχουν εκδηλωθεί και επίσης, παρά τις ακυρωτικές αποφάσεις του έργου στο παρελθόν από το Σ.τ.Ε. Σήμερα εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους όρους εκκένωσης του χωριού της Μεσοχώρας και μετεγκατάστασης των κατοίκων της, οι οποίες έχουν σταματήσει χάρη στις αντιδράσεις των ίδιων, καθώς και δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου. Συγκεκριμένα εκκρεμεί η απάντηση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα 14 προδικαστικά ερωτήματα που έθεσε το Συμβούλιο της Επικρατείας στις 25 Γενάρη του 2010 σχετικά με την εκτροπή του Αχελώου προς τη Θεσσαλία. Απάντηση που αναμένεται να εκδοθεί μέχρι το τέλος του 2011 και θα καθορίσει την έγκριση ή μη από το Σ.τ.Ε του έργου μεταφοράς υδάτων από μια υδρολογική λεκάνη σε μια άλλη - βάση της συμβατότητας του έργου με την ευρωπαϊκή νομοθεσία-.

Εδώ να σημειώσουμε ότι τα δυο τελευταία χρόνια επιχειρείται ο διαχωρισμός, του αποπερατωμένου σήμερα φράγματος της Μεσοχώρας από το συνολικό έργο της εκτροπής του Αχελώου και εντείνεται η προπαγάνδα περί «πράσινης ενέργειας, που έχει εξαπολύσει το υπουργείο περιβάλλοντος, ώστε να μπει άμεσα σε λειτουργία ως «πράσινο» Υ/Η έργο το επόμενο διάστημα. Έτσι ανεξάρτητα με την έκβαση που θα έχει η υπόθεση της εκτροπής του ποταμού προς τον θεσσαλικό κάμπο -γεγονός που καθορίζεται από πλήθος πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην Θεσσαλία αλλά και από τους όρους αναδιάρθρωσης  συνολικά του αγροτικού μοντέλου παραγωγής στη χώρα- θα είναι καταστρεπτικές οι συνέπειες και από αυτήν κάθε αυτήν την εμφανιζόμενη σήμερα ως αυτοτελή, λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας (και στο μέλλον του φράγματος της Συκιάς), αφού ο τεχνητός ταμιευτήρας  που θα σχηματιστεί θα πνίξει το μεγαλύτερο μέρος της χαράδρας του Αχελώου στα βουνά της Νότιας Πίνδου. Ειδικά σήμερα, η επιθετικότητα του ελληνικού κράτους έτσι όπως εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο ενάντια στη φύση και την κοινωνία αλλά και η συγκεκριμένη επιλογή ως υπουργού Περιβάλλοντος του Γ. Παπακωνσταντίνου που έφερε στη χώρα το Μνημόνιο της Τρόϊκας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας των προθέσεών του για τον Αχελώο. Το κράτος και οι εργολάβοι για μια ακόμη φορά θα κάνουν ο,τιδήποτε -είτε εντός είτε πέραν της υπάρχουσας νομοθεσίας- προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα και να ολοκληρωθούν οι σχεδιασμοί τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στον ποταμό, τον ορεινό περιβάλλοντα χώρο και τις τοπικές κοινωνίες. Και επιπλέον πέραν του Αχελώου, έχουν αναγγελθεί ήδη και μια σειρά άλλων καταστροφικών για τη φύση και τις τοπικές κοινωνίες σχεδιασμών σε πλήθος σημείων της χώρας, όπως είναι τα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική και την Ροδόπη, η εγκατάσταση αιολικών βιομηχανικών ζωνών στα περισσότερα ορεινά συγκροτήματα, η άντληση πετρελαίου από τον πυθμένα του  Ιονίου και του Κρητικού πελάγους κ.α.

Εδώ αναδύεται η συνεισφορά των κινημάτων και η σημασία του κοινωνικού αγώνα για την προάσπιση της φύσης. Μην προσδοκώντας τίποτε ουσιαστικό από τους θεσμικούς διαμεσολαβητές - χειραγωγούς, οργανώνουμε από τα κάτω τις αντιστάσεις μας και στήνουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, με σκοπό να πυκνώσουν οι δεσμοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας των αγωνιζόμενων και να συντεθούν οι αρχές και οι θέσεις τους στην κατεύθυνση μιας συνολικότερης επιλογής ρήξης με την εξουσία και τις αντικοινωνικές επιταγές της. Και παρά το γεγονός ότι οι τοπικές πρωτοβουλίες είναι ουσιαστικές για τη δυναμική και την εξέλιξη του αγώνα, η απουσία ή η υποχώρησή τους δεν σημαίνουν και το σταμάτημα του αγώνα, ιδίως όταν αυτός δεν αφορά ένα στενά τοπικό περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα.

Αντιλαμβανόμενοι τον ποταμό Aχελώο ως μέρος τού φυσικού κόσμου που λεηλατείται από το κράτος και το κεφάλαιο, κοινή συνείδηση όσων βρεθήκαμε από το 2007 στη Μεσοχώρα ήταν να παρέμβουμε εκεί ακριβώς όπου εξελίσσονται οι καταστροφικές δραστηριότητες και να συμβάλλουμε στην αναζωπύρωση του αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού, τις αμμοληψίες και την αποψίλωση των παρόχθιων δασών. Αντίθετα με μια λογική που θέλει τον αγώνα είτε να αυτοπεριορίζεται είτε να απομακρύνεται από το σημείο των φραγμάτων και της εκτροπής και εν τέλει να αδρανοποιείται με ολέθριες επιπτώσεις για αυτήν την επιλογή  αλλά και αρνητική επίδραση στον ευρύτερο αγώνα για την προάσπιση του ποταμού.

Πολλοί κάτοικοι της Μεσοχώρας από το 1990 διάλεξαν τον αξιοπρεπή δρόμο της αντίστασης, και είναι στο χέρι τους να τον συνεχίσουν και σήμερα. Κόντρα στην τοπική εξουσία (Δημαρχία και Περιφέρεια) και τα συμφέροντα που παίζονται στις πλάτες τους για χάρη της ΔΕΗ, του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών, αλλά και πέρα από θεσμικές και κομματικές λογικές διαφόρων παραγόντων που καλλιεργούν αυταπάτες, όπως ήταν η δήθεν σωτήρια για τον τόπο διεκδίκηση ίδρυσης αυτοτελούς υπουργείου Περιβάλλοντος, οδηγώντας στο συμβιβασμό, τη μοιρολατρία και την παραίτηση μπροστά στον επαπειλούμενο αφανισμό του τόπου. Διεκδίκηση που εκφράστηκε από την Πανελλαδική Κίνηση κατά της εκτροπής του Αχελώου κι άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων τον Ιούλη του 2009 : «Και τώρα; Υπάρχει τρόπος να ανατραπεί η κατάσταση; Σίγουρα ναι. Αρκεί να θεσπιστεί επειγόντως αυτό το υπουργείο Περιβάλλοντος που δεν έχουμε. Το υπουργείο που θα προστατεύσει το νερό ως φυσικό πόρο εν ανεπαρκεία και όχι ως οικονομικό πλούτο για λίγους». Μια αυταπάτη που πολύ σύντομα γκρεμίστηκε οδηγώντας τους φορείς της σε αδιέξοδο καθώς μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009 θεσπίστηκε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής και η τότε υπουργός Τ. Μπιρμπίλη ανακοίνωσε στις αρχές του 2010 την καταδικαστική απόφαση του κράτους για την κοιλάδα του Αχελώου και το χωριό της Μεσοχώρας «Το φράγμα και τα έργα στη Μεσοχώρα θα ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2010. Έχουν ολοκληρωθεί σχεδόν στο 100%. Η λειτουργία θα ξεκινήσει το 2012 και θα αποφέρει κέρδη ύψους 30.000.000 ευρώ. Μένει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο του Σ.τ.Ε.».

Από τη μεριά μας, επιζητώντας τη ριζοσπαστικοποίηση, την όξυνση, τη γενίκευση και το συντονισμό του κοινωνικού αγώνα από τα κάτω, στεκόμαστε αλληλέγγυοι πλάι σε όλους όσοι αγωνίζονται συλλογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Και θεωρούμε την αγωνιστική παρουσία μας στο χώρο όπου διαπράττεται το έγκλημα των φραγμάτων και της εκτροπής, απαραίτητη και χρήσιμη για την εξέλιξη και την ανάπτυξη τόσο του αγώνα για την προάσπιση του Αχελώου και των τοπικών κοινωνιών στον άνω ρου του, όσο και για την προάσπιση του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας συνολικότερα.

Γι' αυτό, και μετά από μια σειρά συντονισμένων εκδηλώσεων και παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια σε Αθήνα, Άρτα, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λάρισα, Ηγουμενίτσα και άλλες πόλεις, βρισκόμαστε ξανά, για πέμπτη χρονιά, στις όχθες του Aχελώου στη Μεσοχώρα, στην Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα.

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ, Αύγουστος 2011