ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΣΠΥΡΟ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 11 ΝΟΕΜΒΡΗ 2013
ΑΓΡΙΝΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ / ΏΡΑ 6:00μμ
Αγρίνιο 9-1-2014
(Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο
Σπύρο Στρατούλη στα πλαίσια του πανελλαδικού καλέσματος)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ
ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΕΜΑ ΤΟΥΣ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Ο Σπύρος
Στρατούλης, 41 ετών, κρατούμενος επί 22 χρόνια στις ελληνικές φυλακές διανύει
την 60η ημέρα της απεργίας πείνας που ξεκίνησε με αφορμή ένα στημένο
κατηγορητήριο που τον εμπλέκει με την υπόθεση ¨στέκια Θεσσαλονίκης¨, τη στιγμή που ο ίδιος ήταν
κρατούμενος φυλακών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να του απαγορευτούν οι άδειες που
δικαιούται και να επιμηκυνθεί 3,5 χρόνια η φυλάκισή του η οποία κατά τα άλλα θα
έληγε σύντομα. Μην έχοντας άλλο τρόπο αντίστασης σε αυτή την εκδικητική
αυθαιρεσία του κράτους επέλεξε να βάλει τον εαυτό του σε αυτήν την επίπονη όσο
και επικίνδυνη διαδικασία της απεργίας πείνας, διεκδικώντας ουσιαστικά την
αξιοπρέπειά του με εργαλείο την ίδια του τη ζωή και τη σωματική του υγεία.
Ο Σπύρος
Στρατούλης ως άνθρωπος που στέκεται με αξιοπρέπεια είναι φύσει εχθρός του
σωφρονιστικού συστήματος αλλά και συνολικότερα των φασιστικών μηχανισμών
καταστολής του κράτους και του κεφαλαίου. Είναι απειλή για το σωφρονιστικό
σύστημα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που επιδιώκουν την απομόνωση των
αιχμαλώτων τους, την καλλιέργεια του χαφιεδισμού ανάμεσά τους και το τσάκισμα
της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της βούλησης και της δύναμης που αισθάνονται
και έχουν οι άνθρωποι όταν συλλογικοποιούνται. Αυτά από μόνα τους είναι αρκετά
για να βιώνει μια εξοντωτική μεταχείριση από τους θεσμούς της κυριαρχίας πόσο μάλλον
όταν ένας τέτοιος άνθρωπος επιλέξει να συνδέσει τη ζωή και την αξιοπρέπειά του
με άτομα και διαδικασίες του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Σε αυτή την περίπτωση
λοιπόν θα μεταχειριστεί ανελέητα καθώς αυτό το αντάμωμα των δηλωμένων εχθρών
της κυριαρχίας με άλλα κοινωνικά κομμάτια τα οποία έχουν κοινό ταξικό συμφέρον
να αντισταθούν, αποτελεί πονοκέφαλο ικανό να σπείρει τον πανικό στους κυρίαρχους
εξαιτίας της δυναμικής και της προοπτικής
που (εν δυνάμει) εσωκλείει αυτή η σχέση. Προς γνώση και παραδειγματισμό των υπόλοιπων
που μπορεί να τρέφουν ανάλογη συμπάθεια προς τις επαναστατικές δυνάμεις ή ακόμα
χειρότερα να την εκφράζουν κιόλας ανοιχτά ή σιγοντάροντας - μέσα ή έξω από τη φυλακή-
οι αδίστακτοι τύραννοι της κοινωνίας θα πολεμήσουν και θα εκδικηθούν με όλα τα
μέσα κάθε τέτοια διάθεση ή στάση. Ο κόσμος τους βασίζεται στον τρόμο, έτσι
καταφέρνουν να κρατούν στη ζωή το εκμεταλλευτικό – καταπιεστικό σύστημα.
Ο αγώνας αλλά
και η συνολικότερη στάση του Σπύρου Στρατούλη διεξάγεται μέσα στο αντιανθρώπινο
περιβάλλον των φυλάκων - της αποθήκης ψυχών δηλαδή, της -κατά τα άλλα- δημοκρατίας.
Ειδικότερα στην ελληνική τους εκδοχή αυτές οι συνθήκες είναι οι πλέον βασανιστικές
μιας και μιλούν τη γλώσσα της άκρατης επιβολής και εξαθλίωσης. Υπερπληθυσμός, ανύπαρκτες
συνθήκες υγιεινής, έλλειψη ζεστού νερού και θέρμανσης γενικότερα, εκμετάλλευση
των αναγκών των κρατουμένων προς όφελος κρατικών συμμοριών και άλλων θεσμικών
υπανθρώπων που εκμεταλλεύονται το σκοτάδι των φυλακών για πλουτίζουν από τη
δυστυχία των κρατουμένων. Σε όλα αυτά να προστεθούν ο 24ωρος έλεγχος, τα καψώνια
των ανθρωποφυλάκων και άλλων διεστραμμένων μακελάρηδων του σωφρονιστικού συστήματος,
οι ξυλοδαρμοί, τα πειθαρχεία, οι μεταγωγές που στόχο έχουν την καταπολέμηση της
δημιουργίας σχέσεων αλληλεγγύης. Όλες αυτές είναι μερικές μόνο από τις πάγιες
ασφυκτικές συνθήκες που επικρατούν εντός των τειχών.
Βέβαια οι
φυλακές δε δημιουργήθηκαν μόνο από τις διαστροφικές ορέξεις των δημίων της
κοινωνίας αλλά ως απαραίτητο μέτρο διαφύλαξης της ταξικής εκμετάλλευσης. Η
φυλάκιση ή η απειλή φυλάκισης σκοπεύει στην αποτροπή οποιασδήποτε διάθεσης των
αποκλεισμένων του εξουσιαστικού κόσμου να αμφισβητήσουν καθ΄ οποιονδήποτε τρόπο
τα ιερά και τα όσια της ταξικής κοινωνίας. Για αυτό το λόγο βλέπουμε να διώκονται
οι παράνομες πράξεις μόνο όταν αυτές προέρχονται από την τάξη των από κάτω ενώ
στην περίπτωση που για τα μάτια του κόσμου συμβαίνει το αντίθετο υπάρχει η
κορυφαία περίπτωση (ανάμεσα σε τόσες άλλες) του ¨πατέρα¨ Εφραίμ που
καταδεικνύει για ποιούς φτιάχνονται τα κάτεργα. Πράγμα που πολύ εύκολα ο καθένας
μπορεί να διαπιστώσει όχι μόνο από την ταξική διαστρωμάτωση στις φυλακές αλλά
και από τις ίδιες τις συνθήκες κράτησης στα διάφορα κολαστήρια. Οι διάφοροι Τσοχατζόπουλοι
ποτέ δε θα περάσουν ούτε απέξω από τα λευκά κελιά και τα υπόγεια του
κορυδαλλού, οι συνεργάσιμοι κρατούμενοι θα γλιτώνουν τα πειθαρχεία και την
απομόνωση, τους υπόλοιπους θα τους τσακίσει ο χρόνος και η μπατσάδικη κτηνωδία.
Γι όσους όμως δεν αρκούν όλα αυτά για να κάμψουν τη βούληση και την αξιοπρέπεια
τους υπάρχουν – επεκτείνονται – πληθαίνουν οι υπόγειοι τάφοι, όπως τα λευκά
κελιά στα υπόγεια του κορυδαλλού. Κι όσο οι καταστάσεις οξύνονται οι πολιτικοί
κρατούμενοι και οι σύντροφοί τους θα έχουν να αντιμετωπίσουν όλο και
αυστηρότερα μέτρα καταναγκαστικού θανάτου. Ήδη μετά την απόδραση του αντάρτη Χριστόδουλου
ξηρού οι αχυράνθρωποι της τρόικας δρομολογούν νέα πιο ασφυκτικά μέτρα κατά των πολιτικών
κρατουμένων τους οποίους άλλοτε με μισόλογα και άλλοτε ανοιχτά αναγνωρίζουν ως τέτοιους.
Κορυφαία
περίπτωση ανάμεσα σε άλλες αποτελεί η εγκληματική μεταχείριση του πολυτραυματία
αγωνιστή Σάββα Ξηρού ο οποίος έχει καταδικαστεί ρητά σε θάνατο από τα καθάρματα
της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και ο οποίος διατηρεί τη σύνδεση του με
τη ζωή όσο η κοινωνία θα συνεχίσει να επιθυμεί είτε μια πιο ανθρώπινη
μεταχείριση είτε την άμεση και άνευ όρων αποφυλάκισή του.
Κλείνοντας
να αναφερθούμε στις 12 νέες φυλακές που ετοιμάζονται σε όλη τη χώρα για να
¨φιλοξενήσουν¨ το πλεονάζων εργατικό δυναμικό που πολλαπλασιάστηκε μέσω του
δούρειου ίππου της οικονομικής κρίσης. Δεν χωρά αμφιβολία ότι και αυτό είναι
ένα ακόμα από τα ¨δυσάρεστα¨ μέτρα που καλούνται να πάρουν οι γελοίοι γλείφτες
των ντόπιων και υπερεθνικών αφεντικών. Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου και
συγκεκριμένα στο αγγελόκαστρο έχει ήδη δρομολογηθεί η κατασκευή ενός τέτοιου
τερατουργήματος. Σε μια περιοχή δηλαδή με 60% την ανεργία στους νέους και κοντά
στο 40% το συνολικό δείκτη ανεργίας.
Αυτή τη νεκρική σιγή που βασιλεύει
στις φυλακές έχουμε δει να τσακίζουν αρκετές φορές οι κρατούμενοι με το άνομο
διάλλειμα της εξέγερσης ως κορυφαία συλλογική πράξη αντίστασης σε μια σειρά από
αγώνες που ξεσπούν εντός των τειχών για να τα καταργήσουν και να ενώσουν τη
θέληση τους για ζωή με όσους ακόμα ζουν, ελπίζουν και αγωνίζονται από την έξω
πλευρά. Όσοι αντιλαμβάνονται ότι μόνο μέσα από την αντίσταση και την αλληλεγγύη
μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο δεν μπορεί παρά να
συνειδητοποιούν ότι οι αξιοπρεπείς παράνομοι και οι φυλακισμένοι είναι ταξικά
μας αδέρφια στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Και ότι οι τοίχοι
που τους κρατούν έγκλειστους τσακίζονται από τη δύναμη της αλληλεγγύης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ
(ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 11 ΝΟΕΜΒΡΗ 2013)
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου