ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Οι στρατιωτικές, οικονομικές και πολιτικές επεμβάσεις της ¨Δημοκρατικής¨ ¨πολιτισμένης¨ Δύσης στις πλούσιες, σε φυσικούς πόρους χώρες (που πραγματοποιούνται από την αποικιοκρατική εποχή μέχρι και σήμερα), γεννούν συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης, εκατόμβες νεκρών και στρατιές εξαθλιωμένων ανθρώπων που μετακινούνται πάνω στον πλανήτη. Τα κράτη και το κεφάλαιο σε παγκόσμιο επίπεδο αναζητούν διαρκώς νέες πηγές κερδοφορίας και ελέγχου επεκτείνοντας την κυριαρχία τους σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Οι πολεμικές συρράξεις, και ειδικότερα σε καιρούς που το σύστημα αναδιαρθρώνεται από τα πάνω (καπιταλιστική κρίση), αποτελούν το καλύτερο φάρμακο για τις ανάγκες των οικονομικών ελίτ στην αποκόμιση μεγάλων κερδών και το ξεπέρασμα της κρίσης. Πλουτοπαραγωγικές πηγές και κοιτάσματα ενέργειας περνούν στα χέρια των πολυεθνικών παράλληλα και με την επιβολή της πολιτικής εξουσίας που εξυπηρετεί αυτήν τη πραγματικότητα. Ο κόσμος της εξουσίας, ακραία ανταγωνιστικός φέρνει σε διαμάχη ακόμα και διαφορετικούς πόλους κυριαρχίας, όπου οι ισχυροί χωρίζουν τον κόσμο σε οικόπεδα και διεκδικούν τα πιο κερδοφόρα κομμάτια, σε έναν αέναο ενδοεξουσιαστικό ανταγωνισμό, ενώ συμπαρατάσσουν το εύρος των κυριαρχικών δυνάμεων μόνο απέναντι στον ταξικό τους εχθρό.
Οι μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη προέρχονται από χώρες που είτε μαστίζονται από την πείνα και την εξαθλίωση (Αφρική, ΝΑ Ασία), είτε γνωρίζουν τη φρίκη του πολέμου (όπως οι μάχες που μαίνονται στη Συρία εξαιτίας του ανταγωνισμού των συμφερόντων ΗΠΑ-Ε.Ε και Ρωσίας στη περιοχή). Τα ευρωπαϊκά κράτη δημιουργούν τις συνθήκες για τη μετανάστευση (πόλεμοι, εξαθλίωση, περιβαλλοντική καταστροφή) και διαχειρίζονται τους μετανάστες σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ενώ ενσωμάτωσαν κάποιους από αυτούς ως φτηνά εργατικά χέρια, ταυτόχρονα ύψωσαν σύνορα και φράχτες, στήνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιχειρούν ένα συνολικό σχέδιο καταστολής, ελέγχου και εγκλεισμού για τους περισσευούμενους για το κεφάλαιο ανθρώπους. Πλέον η διέλευση μέσω του Αιγαίου (από τη στεριά έχει υψωθεί ο φράχτης του Έβρου), πέρα από τη Frontex, τον ελληνικό στρατό και τους λιμενόμπατσους, θα επιτηρείται και από το ΝΑΤΟ που θα προχωρεί σε επαναπροωθήσεις, γεγονός που θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τους πνιγμούς στα νερά της Μεσογείου. Η παρουσία των δολοφόνων της ατλαντικής συμμαχίας στο αιγαίο σηματοδοτεί την πολεμική υπεράσπιση των συμφερόντων της δυτικής επικυριαρχίας στην Ν.Α Μεσόγειο.
Οι μετανάστες που καταφέρνουν και φτάνουν σε ελληνικό έδαφος απομονώνονται από τους ντόπιους στα λεγόμεναH0TSP0T που έχει αναλάβει ο στρατός, στα οποία καταγράφονται μέσω ενός ολοκληρωτικού ελέγχου και ταυτοποίησης, ενώ έχει καταγραφεί μεγάλος αριθμός αγνοούμενων παιδιών αλλά και ληστεία σε βάρος τους από χώρες όπου παρακρατούν τα τιμαλφή τους. Όσον αφορά το διαχωρισμό ανάλογα με τη χώρα προέλευσης τους, επιχειρούν με αυτόν τον τρόπο να στήσουν σκηνικό εμφυλιοπολεμικού κλίματος μεταξύ προσφύγων και μεταναστών, που θα χρησιμοποιηθεί έντεχνα και για τη διεύρυνση των διαχωρισμών και του ρατσισμού από τους ντόπιους πληθυσμούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πόλεμος κατά των μεταναστών εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης της κυριαρχίας. Την ίδια στιγμή που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, και εντείνεται η οικονομική λεηλασία των από κάτω, η στρατιωτικοποίηση επεκτείνεται στις Δυτικές μητροπόλεις, όπου το αντιτρομοκρατικό δόγμα φέρνει ολοκληρωτικούς νόμους, καταστολή σε αγωνιζόμενα κομμάτια και νέες μεθόδους επιτήρησης και ελέγχου για τη διασφάλιση της κοινωνικής ομαλότητας, της ταξικής ειρήνης και της απρόσκοπτης συνέχισης της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Η ρητορική της κυριαρχίας επικεντρώνεται στην προσπάθεια να φορεθεί ένα ανθρώπινο προσωπείο στη διαχείριση των μεταναστών. Η υποκρισία όμως είναι ξεκάθαρη μιας και ο καπιταλισμός δε δείχνει καμιά πρόθεση να ελαφρύνει τον κόσμο από τη φτώχεια, τους πολέμους και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου, που είναι οι καταλυτικοί παράγοντες που εξαναγκάζουν τους ανθρώπους στο δρόμο της μετανάστευσης. Επιπλέον η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών αφορά την καταστολή των μεταναστών και συνολικά των καταπιεσμένων όπως προαναφέρθηκε, και όχι την περίθαλψη συνολικά των πληττόμενων κοινωνικών κομματιών. Ο ύπουλος όρος της ¨ανθρωπιστικής κρίσης¨ χρησιμοποιείται για να κρύψει τον πραγματικό της χαρακτήρα: κρίση πολιτική – κοινωνική, κρίση δομική του αστικοδημοκρατικού καπιταλιστικού κόσμου.
Η φασιστική προπαγάνδα που εξαπολύουν τα κυρίαρχα media και διάφοροι χριστιανοταλιμπάν που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για την ισλαμοποίηση της ευρώπης και μπολιάζουν κοινωνικά τον φόβο και το θρησκευτικό μίσος ενεργοποιώντας τα ταπεινότερα ένστικτα των ανθρώπων κατευθύνοντάς τους σε ενέργειες βίας, συγκεκριμένα στην ελληνική επικράτεια είναι ενδεικτική.. (Καστελόριζο, Γιαννιτσά). Το ζήτημα προβάλλεται από ανθρωπιστική σκοπιά, αποκρύπτοντας τα πραγματικά αίτια και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που διακυβεύονται στις χώρες από όπου προέρχονται οι μετανάστες, ενώ από την άλλη αναδεικνύουν τους μετανάστες σε ενδοχώριο ‘’πρόβλημα’’. Έτσι καλλιεργείται το κατάλληλο κλίμα για κάθε είδους φασιστική και ξενοφοβική πανούκλα, ενθαρρύνεται ο κοινωνικός κανιβαλισμός και οι καταπιεσμένοι διαχωρίζονται. Ενδεικτικός είναι και ο εμπρησμός στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών που βρισκόταν υπό κατασκευή, από φασίστες και ξενοφοβικούς νοικοκυραίους, με το πρόσχημα ότι συγκέντρωση μεταναστών θα υποβαθμίσει τη περιοχή τους και θα φέρει προβλήματα.
Όλοι αυτοί εθελοτυφλούν όταν χτυπούν τους μετανάστες και αρνούνται να αγγίξουν στο ελάχιστο ένα ολόκληρο κύκλωμα κρατικών οργάνων και αξιωματούχων (ΜΚΟ και άλλων) που από τη Συρία ως το κέντρο της Ευρώπης θησαυρίζει από την ανάγκη αυτών των ανθρώπων. Όπως και άλλοι ντόπιοι, που μιμούνται αυτή τη λογική και ως σύγχρονοι μαυραγορίτες κερδοσκοπούν σε βάρος απόκληρων και εξαθλιωμένων. Όλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το μύθευμα κάποιων ¨κακών δουλεμπόρων¨ που συνήθως είναι και ¨Τούρκοι¨ για τα ελληνικά ΜΜΕ.
Από τη δική μας σκοπιά, ως αναρχικοί / αντιεξουσιαστές σε αντίθεση με την κάθετη και ιεραρχική αστική φιλανθρωπία κρατικών θεσμών και ΜΚΟ, αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη σε μια ζωντανή, αμφίδρομη σχέση ισότητας και αγώνα. Άλλωστε η αλληλεγγύη είναι υπαρκτή μόνο όταν μπαίνουν στο στόχαστρο τα πραγματικά αίτια και η ρίζα της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης, όταν δηλαδή, κανείς δεν είναι μόνος απέναντι στην εξουσία. Έχοντας τοποθετήσει τους εαυτούς μας στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων που αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια κρατών, κεφαλαίου και φασιστών, δεν έχουμε παρά να αντιληφθούμε την κοινή μας θέση με τους μετανάστες μέσα στην εξουσιαστική πραγματικότητα. Χωρίς εξιδανικεύσεις και δογματισμούς λοιπόν, στεκόμαστε πλάι στο κομμάτι των καταπιεσμένων που βιώνει τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού και το πιο στυγνό πρόσωπο της ίδιας εξουσίας που γεννά με άλλη μορφή και σε αυτό τον τόπο αλλά και παντού την ίδια εκμετάλλευση και καταπίεση εξαχρειώνοντας την ανθρωπότητα.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη δίνει τη δυνατότητα να υψωθούν γερά αναχώματα αξιοπρέπειας και να γεννηθούν σχέσεις αντίστασης και αγώνα, όπως έχει εκφραστεί σε κάποιες πόλεις με καταλήψεις κτηρίων πάνω στη λογική της αυτοοργάνωσης, για να στεγαστούν οι ανάγκες των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα μεταναστών. Επιπλέον σε πολλές περιοχές της χώρας αλληλέγγυοι προχωρούν στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, μην αφήνοντας χώρο στο κανιβαλισμό και το ρατσισμό να κερδίσουν έδαφος. Απέναντι στη κρατική διαχείριση που επιφυλάσσει καταστολή, εκμετάλλευση και απελάσεις, προτάσσουμε την αυτοοργάνωση κοινοτήτων αγώνα, ντόπιων και μεταναστών, για τη ζωή και την αξιοπρέπεια, για τον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η επικοινωνία των αναγκών μας εντός οριζόντιων σχέσεων ελευθερίας και αλληλεγγύης, πρέπει να στοχεύει και στην όξυνση των αγώνων για την ελεύθερη μετακίνηση των μεταναστών και το γκρέμισμα των φρακτών της Ευρώπης-φρούριο, όπως αυτός του Έβρου. Επιπλέον οφείλουμε να τσακίσουμε κάθε λογής φασίστες δείχνοντας μηδενική ανοχή στο ρατσιστικό τους δηλητήριο και στις παρακρατικές πρακτικές τους.
Η παραπάνω στάση δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην κατεύθυνση της επαναστατικής υπόθεσης. Κρίνεται αναγκαία η σύνδεση των επιμέρους αγώνων και αντιστάσεων σε ένα κοινό πολιτικό πλαίσιο αγώνα εναρμονιζόμενο με την όξυνση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου (των κυρίαρχων) που από τη μεριά μας αποσκοπεί στη βίαιη ανατροπή της κυριαρχίας κρατών και καπιταλισμού. Η επαναστατική διαδικασία καταστροφική και δημιουργική, είναι αυτή που θα συντρίψει κράτη, κεφάλαιο και φασίστες και θα βάλει μπροστά τη δημιουργία για ένα κόσμο πανανθρώπινης ελευθερίας και ισότητας, χωρίς εκμετάλλευση, σύνορα και πολέμους.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ - ΦΡΟΥΡΙΟ
Η ρητορική της κυριαρχίας επικεντρώνεται στην προσπάθεια να φορεθεί ένα ανθρώπινο προσωπείο στη διαχείριση των μεταναστών. Η υποκρισία όμως είναι ξεκάθαρη μιας και ο καπιταλισμός δε δείχνει καμιά πρόθεση να ελαφρύνει τον κόσμο από τη φτώχεια, τους πολέμους και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου, που είναι οι καταλυτικοί παράγοντες που εξαναγκάζουν τους ανθρώπους στο δρόμο της μετανάστευσης. Επιπλέον η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών αφορά την καταστολή των μεταναστών και συνολικά των καταπιεσμένων όπως προαναφέρθηκε, και όχι την περίθαλψη συνολικά των πληττόμενων κοινωνικών κομματιών. Ο ύπουλος όρος της ¨ανθρωπιστικής κρίσης¨ χρησιμοποιείται για να κρύψει τον πραγματικό της χαρακτήρα: κρίση πολιτική – κοινωνική, κρίση δομική του αστικοδημοκρατικού καπιταλιστικού κόσμου.
Η φασιστική προπαγάνδα που εξαπολύουν τα κυρίαρχα media και διάφοροι χριστιανοταλιμπάν που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για την ισλαμοποίηση της ευρώπης και μπολιάζουν κοινωνικά τον φόβο και το θρησκευτικό μίσος ενεργοποιώντας τα ταπεινότερα ένστικτα των ανθρώπων κατευθύνοντάς τους σε ενέργειες βίας, συγκεκριμένα στην ελληνική επικράτεια είναι ενδεικτική.. (Καστελόριζο, Γιαννιτσά). Το ζήτημα προβάλλεται από ανθρωπιστική σκοπιά, αποκρύπτοντας τα πραγματικά αίτια και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που διακυβεύονται στις χώρες από όπου προέρχονται οι μετανάστες, ενώ από την άλλη αναδεικνύουν τους μετανάστες σε ενδοχώριο ‘’πρόβλημα’’. Έτσι καλλιεργείται το κατάλληλο κλίμα για κάθε είδους φασιστική και ξενοφοβική πανούκλα, ενθαρρύνεται ο κοινωνικός κανιβαλισμός και οι καταπιεσμένοι διαχωρίζονται. Ενδεικτικός είναι και ο εμπρησμός στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών που βρισκόταν υπό κατασκευή, από φασίστες και ξενοφοβικούς νοικοκυραίους, με το πρόσχημα ότι συγκέντρωση μεταναστών θα υποβαθμίσει τη περιοχή τους και θα φέρει προβλήματα.
Όλοι αυτοί εθελοτυφλούν όταν χτυπούν τους μετανάστες και αρνούνται να αγγίξουν στο ελάχιστο ένα ολόκληρο κύκλωμα κρατικών οργάνων και αξιωματούχων (ΜΚΟ και άλλων) που από τη Συρία ως το κέντρο της Ευρώπης θησαυρίζει από την ανάγκη αυτών των ανθρώπων. Όπως και άλλοι ντόπιοι, που μιμούνται αυτή τη λογική και ως σύγχρονοι μαυραγορίτες κερδοσκοπούν σε βάρος απόκληρων και εξαθλιωμένων. Όλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το μύθευμα κάποιων ¨κακών δουλεμπόρων¨ που συνήθως είναι και ¨Τούρκοι¨ για τα ελληνικά ΜΜΕ.
Από τη δική μας σκοπιά, ως αναρχικοί / αντιεξουσιαστές σε αντίθεση με την κάθετη και ιεραρχική αστική φιλανθρωπία κρατικών θεσμών και ΜΚΟ, αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη σε μια ζωντανή, αμφίδρομη σχέση ισότητας και αγώνα. Άλλωστε η αλληλεγγύη είναι υπαρκτή μόνο όταν μπαίνουν στο στόχαστρο τα πραγματικά αίτια και η ρίζα της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης, όταν δηλαδή, κανείς δεν είναι μόνος απέναντι στην εξουσία. Έχοντας τοποθετήσει τους εαυτούς μας στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων που αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια κρατών, κεφαλαίου και φασιστών, δεν έχουμε παρά να αντιληφθούμε την κοινή μας θέση με τους μετανάστες μέσα στην εξουσιαστική πραγματικότητα. Χωρίς εξιδανικεύσεις και δογματισμούς λοιπόν, στεκόμαστε πλάι στο κομμάτι των καταπιεσμένων που βιώνει τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού και το πιο στυγνό πρόσωπο της ίδιας εξουσίας που γεννά με άλλη μορφή και σε αυτό τον τόπο αλλά και παντού την ίδια εκμετάλλευση και καταπίεση εξαχρειώνοντας την ανθρωπότητα.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη δίνει τη δυνατότητα να υψωθούν γερά αναχώματα αξιοπρέπειας και να γεννηθούν σχέσεις αντίστασης και αγώνα, όπως έχει εκφραστεί σε κάποιες πόλεις με καταλήψεις κτηρίων πάνω στη λογική της αυτοοργάνωσης, για να στεγαστούν οι ανάγκες των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα μεταναστών. Επιπλέον σε πολλές περιοχές της χώρας αλληλέγγυοι προχωρούν στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, μην αφήνοντας χώρο στο κανιβαλισμό και το ρατσισμό να κερδίσουν έδαφος. Απέναντι στη κρατική διαχείριση που επιφυλάσσει καταστολή, εκμετάλλευση και απελάσεις, προτάσσουμε την αυτοοργάνωση κοινοτήτων αγώνα, ντόπιων και μεταναστών, για τη ζωή και την αξιοπρέπεια, για τον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Η επικοινωνία των αναγκών μας εντός οριζόντιων σχέσεων ελευθερίας και αλληλεγγύης, πρέπει να στοχεύει και στην όξυνση των αγώνων για την ελεύθερη μετακίνηση των μεταναστών και το γκρέμισμα των φρακτών της Ευρώπης-φρούριο, όπως αυτός του Έβρου. Επιπλέον οφείλουμε να τσακίσουμε κάθε λογής φασίστες δείχνοντας μηδενική ανοχή στο ρατσιστικό τους δηλητήριο και στις παρακρατικές πρακτικές τους.
Η παραπάνω στάση δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην κατεύθυνση της επαναστατικής υπόθεσης. Κρίνεται αναγκαία η σύνδεση των επιμέρους αγώνων και αντιστάσεων σε ένα κοινό πολιτικό πλαίσιο αγώνα εναρμονιζόμενο με την όξυνση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου (των κυρίαρχων) που από τη μεριά μας αποσκοπεί στη βίαιη ανατροπή της κυριαρχίας κρατών και καπιταλισμού. Η επαναστατική διαδικασία καταστροφική και δημιουργική, είναι αυτή που θα συντρίψει κράτη, κεφάλαιο και φασίστες και θα βάλει μπροστά τη δημιουργία για ένα κόσμο πανανθρώπινης ελευθερίας και ισότητας, χωρίς εκμετάλλευση, σύνορα και πολέμους.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ - ΦΡΟΥΡΙΟ
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου