Έχουμε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι
τα κόμματα είναι ότι πιο οπισθοδρομικό υπάρχει, έστω και μέσα (υποτίθεται) στον
αγώνα για την προλεταριακή επανάσταση (ανατροπή ή όπως αλλιώς…). Είναι αναρίθμητα
τα παραδείγματα όπου η αυθόρμητη δράση της κοινωνίας ή μη θεσμικών αγωνιστικών μορφωμάτων
είναι μακράν πιο προωθημένη και ριζοσπαστική από τη στάση και τη δράση οργανωμένων
συγκεντρωτικών φορέων. Δεν μπορούμε να παρακάμψουμε όμως το γεγονός ότι τέτοιοι
μηχανισμοί συσπειρώνουν ένα ευρύ και υγιές κομμάτι του αγώνα, που αποτελείτε
από κόσμο που αντιμετωπίζει πραγματικά πρόβλημα και βλέπει στον επαναστατικό αγώνα
την προοπτική μιας ανθρωπινότερης κοινωνίας.
Αυτός είναι και ο λόγος όπου αναγκάζει
κατά καιρούς κώματα και κρατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις να σέρνονται στα μέτωπα
του κοινωνικού ταξικού πολέμου, επιδιώκοντας να κρατήσουν κλειστές τις εξόδους προς
τη ριζοσπαστικότητα και να εξαργυρώσουν την υπεραξία των αγώνων που σύρθηκαν να
στηρίξουν στο εκλογικό πανηγύρι. Όλα αυτά επαληθεύονται όχι μόνο από το ότι
στην πράξη δεν έχουν να αναδείξουν έστω 1 νικηφόρα αναμέτρηση με τα αφεντικά
και το κράτος αλλά και από το διχασμό και τη διαίρεση που καταφέρουν στο ευρύ
κοινωνικό ταξικό κίνημα.
Έτσι λοιπόν η όποια δράση τους δεν έχει
να συνεισφέρει τίποτα στον επαναστατικό αγώνα μιας και αυτόν τον έχουν αρνηθεί αρκετές
φορές στο παρελθόν. Από την προδοσία της Βάρκιζας μέχρι τη μετάνοια του ΄77, όλοι
αυτοί οι ¨κομμουνιστές¨ δε χάνουν ευκαιρία να επιδείξουν την υποταγή τους στην αστική
δημοκρατία και το κράτος. Επίσης η όποια δράση τους έχει μερικό – αποσπασματικό
χαρακτήρα και είναι εύκολα αφομοιώσιμη στα θεσμικά μονοπάτια. Εμείς γνωρίζουμε
πολύ καλά ότι όποιος επαφίεται στους θεσμούς αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι αυτοί
υπάρχουν για να διασφαλίζουν την Εξουσιαστική Τάξη και όντας απροετοίμαστος απέναντι
στις νέες ολοκληρωτικές συνθήκες που εγκαθιδρύουν τα αφεντικά αναπαράγει τη
σύγχυση, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.
Με ποια λογική λοιπόν κατηγορούνται οι
μπάτσοι; αφού έκαναν τη δουλειά τους! Αλλά όταν παραμυθιάζεις τον κόσμο ότι η
αστυνομία είναι εργαζόμενοι των 800Ε και ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε
τίποτα με τους αστυνομικούς, αυτό φαντάζει ως λογική απορία, ενός τίμιου βλάκα.
Να αναφερθούμε ακόμα στις κολεγιές
με το δήμαρχο της ανάπλασης, που του προσφέρθηκε ένα αντιφασιστικό προφίλ τελευταία.
Πάλι και εδώ ο τίμιος βλάκας αναγκάζεται να αναγνωρίσει το θεσμικό ρόλο όσων μέχρι
χτες (αλλά πολύ πιθανά και αύριο) κατηγορούσε ως μέτοχους στην πολιτική μαφία
που λυμαίνεται την πόλη και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Κολεγιές, γιατί ακόμη και οι
ίδιοι μαρτυρούν ότι υπήρξε από τα πριν συμφωνία όλων αυτών προκειμένου να μην
καταθέσουν στεφάνι οι ναζιστές (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα). Μαζεύτηκαν δηλαδή
όλοι αυτοί που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση για να καταδικάσουν ένα
παράγωγο της σημερινής κατάστασης. Με νομιμότητα, διαπολιτική σύμπλευση και
συνδιαλλαγή αλλά και στηρίζοντας ξεκάθαρα το μύθευμα περί 2 άκρων.
Αλήθεια πόσο κακό νομίζουν ότι
κάνουν στους φασίστες όταν τους κατηγορούν αυτοί που όλος ο κόσμος θέλει να
καούν μαζί με το μπουρδέλο τη βουλή; Στο ίδιο μοτίβο θα ψηφίσουν και τον
αντιρατσιστικό νόμο χαρίζοντας στους παρακρατικούς την αίγλη του
αντισυστημικού.
Τα αντιφασιστικά διαπιστευτήρια που επιχειρούν
να παρουσιάσουν κόμματα, πολιτευτές και θεσμικοί συνδικαλιστές της αριστεράς δηλώνουν
την αγωνία τους να κρύψουν την αλήθεια. Ότι δηλαδή δεν έχουν κάνει τίποτα στην κατεύθυνση
της οικοδόμησης ενός κοινωνικού ταξικού κινήματος ανατροπής το οποίο να μην εναποθέτει
την ασφάλεια και την ύπαρξή του στους θεσμούς και το σύνταγμα (που όπως είδαμε
παρακάμπτεται εν μια νυκτί) αλλά σε πραγματικές κοινωνικές ταξικές δυνάμεις που
θα είναι σε θέση να το περιφρουρήσουν απέναντι στην αστυνομία και τους φασίστες.
Ένα κίνημα που μόνο η ανάδυση του θα συντρίψει το νέο φασισμό.
Σαφώς και ξεχωρίζουμε από όλους
αυτούς τους αντιφασίστες των σαλονιών τον κόσμο που αναζητεί αγωνιστική διέξοδο
στα τέλματα της εποχής, έστω κι αν παραμένει εγκλωβισμένος στα διάφορα
κομματικά και συνδικαλιστικά μαντριά. Είναι πραγματικά ελπιδοφόρο το γεγονός
ότι πλατύ κομμάτι της κοινωνίας αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της αντιφασιστικής
πάλης με όλα τα μέσα.
Η
ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ – ΑΦΕΝΤΙΚΑ –
ΦΑΣΙΣΤΕΣ.
ΚΟΝΤΡΑ
ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΥΡΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
·
ΜΕ
ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
·
ΤΑΞΙΚΟ
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ
·
ΑΝΤΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΥΓ. Αναφορικά με τους ναζιστές
έχουμε ξαναπεί ότι εκτός από γελοίοι είναι και επικίνδυνοι. Αντιφασίστες
επαγρυπνείτε. Οργάνωση και αγώνας ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
ΥΓ2. Θα είμαστε παρόν σε
κάθε μάχη των καταπιεσμένων κόντρα στους ισχυρούς του πλούτου και της εξουσίας
και τους λακέδες τους. Θα είμαστε παρόν σε όλα τα μέτωπα του κοινωνικού-ταξικού
πολέμου.
ΥΓ3. Καμία δίωξη στους
συλληφθέντες για τα γεγονότα στον Άγιο Κωνσταντίνο.
ΟΠΟΙΟ
ΧΕΡΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ.
Άρης
από (ΑΝΑΡΧΙΚΗ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ)
3 σχόλια:
γιατι ''ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΥΡΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ''?
προσωπικα συμμετεχω σε ενα αντιφασιστικο μετωπο στην αθηνα που εχει αυτολεξει αυτες τις τρεις κατευθυνσεις:
· ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
· ΤΑΞΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ
· ΑΝΤΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Καταρχην να ζητησω συγνωμη γιατι οντως υπαρχει καταχρηση της λεξης μετωπο.
παραυτα να διευκρινησω οτι αναφερομαι σε αυτα τα μετωπα που περιλαμβανον κομματα και θεσμικους παραγοντες και που κλεινουν το ματι σε αντιεξουσιαστικα οργανωτικα εγχειρηματα με αιχμη τον αντιφασισμο.
αναφερομαι ιδιαιτερα στην τοπικη πραγματικοτητα για αυτο ισως και το δυσνοητο της φρασης.
ολοι νομιζω μπορουμε να αναλογιστουμε τι συνεπαγεται η συνεργασια με μηχανισμους που φτιαχτηκαν για να κρατουν στο γυψο την κοινωνια και οχι να την απελευθερωσουν, εστω και στο βωμο προσκαιρων επιδιωξεων.
για τους αναρχικους οσκοπος δεν αγιαζει τα μεσα δηλαδη τα μεσα αγωνα πρεπει να αντανακλαν και να καθρεφτιζουν το σκοπο και το αντιστροφο. ετσι οι λυκοσυμαχιες με καθεστωτικους κυκλους θα οδηγησουν με βεβαιοτητα στον εκφυλισμο, την αφομοιωση και στην απο τα πανω συνδιαλαγη-διαμεσολαβηση.
να θαφτουν μια για παντα τα κομματα και η διαμεσολαβηση.
αρης
Πάντος, υπαρχει γενικα ενα ζητημα με την επιλογη ετεροπροσδιορισμου. Δηλαδη με την επιλογη να προσδιοριζομαστε ως εναντιοι σε κατι(αντι-φασιστες), το οποιο αποτελει μονο κομματι μιας συνολικοτερης καταστασης. στον αντιποδα και μην μερικοποιοντας την θεση και την τελικη προταση μας, ως αναρχικοι, οφειλουμε η οργανωση και ο λογος μας να απαντανε επι παντος του επιστητου.
και αυτα για μας ειναι αξιακα ζητηματα μη διαπραγματευσιμα.
βεβαια μεσα σε μια διαδρομη αγωνα ολα τα μετωπικα ή μονοθεματικα σχηματα σαφως και εχουν να συνεισφερουν στην οξυνση του κοινωνικου ταξικου πολεμου.
συντροφικα αρης
Δημοσίευση σχολίου