ΟΠΟΥ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΓΚΛΟΠ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ;

Η λέξη αποπροσανατολισμός, της γνώστης πόρνης που αποκαλούμε ¨κοινή γνώμη¨, πίσω από την οποία ευθυγραμμίζονται όλα τα κυνοβουλευτικά κώματα – από το ΚΚΕ ως τη Χ.Α.- περιγράφει στη γλώσσα της εξουσίας τη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ δυο εντελώς διαφορετικών και ασύμπτωτων κόσμων, η οποία φυσικά, υπάρχει ιστορικά όσο και η εκμετάλλευση . Του σάπιου κόσμου της εξουσίας  με τον κόσμο της ελευθερίας της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.

Οι τελευταίες επιθέσεις σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, κτήρια εξουσίας και αστικά διεφθαρμένα κώματα  καθώς και σε τράπεζες, ονομάσθηκαν  από το σύνολο του καθεστωτικού (υπό)κόσμου ως εμβόλιμες, παρακρατικές ενέργειες που αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη , προφανώς αποπροσανατολίζουν από την ατζέντα που της σερβίρει  αυτός, καθ αυτός, ο καθεστωτικός υπόκοσμος(ΜΜΕ, πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος, κλπ).

Ξεχωρίζει για τη φαιδρότητα της  η έμφαση της καθεστωτικής ορχήστρας που παρουσιάζουν τις ενέργειες κατά της εξουσίας ως  «παρακρατικές ενέργειες και ομάδες» και που καταδεικνύει για άλλη μία φορά τη διαχρονική βεβαιότητα ότι στην Ελλάδα των ολοκληρωτικών  καθεστώτων, οι παρακρατικοί μηχανισμοί (μυστικές υπηρεσίες, ΚΥΠατζήδες και κάθε είδους χιμπατζήδες) δεν έχουν άλλη δουλειά από το να  στρέφονται κατά της εξουσίας, των εμβόλων και των συμβόλων της !!!
Απίστευτες και ακλόνητες απόψεις από το πορνείο της εξουσίας .

Μας δείχνουν τον αποπροσανατολισμό, θα επιχειρήσουμε στον προσανατολισμό .

Ας συνεχίζουμε αγόγγυστα τους συλλογισμούς μας διανοούμενοι να στιγματίσουμε το εσωτερικό όχι του αποπροσανατολισμού αλλά του επιδιωκόμενου, απο την εξουσία,  προσανατολισμού από το οποίο δεν πρέπει να εκτρέπεται το κοινωνικό ενδιαφέρον, ως σίγουρο και ασφαλές καταφύγιο της πλήρης χειραγώγησης της(της κοινωνίας).

Στεκόμαστε καμαρωτοί καμαρωτοί μπροστά στον σταυλισμό της Κοινής Γνώμης  στον προσανατολισμό της και τον τεμαχίζουμε επιλεκτικά  για να δούμε το εσωτερικό του.

Ξεκινώντας να αναζητήσουμε τον διαβόητο προσανατολισμό της κοινωνίας,  πέφτουμε πάνω στα εξαιρετικό εργαλείο της Επικαιρότητας από το οποίο θα αναγνώσουμε τα αβαθή του προσανατολισμού(επανάληψη μήτυρ μαθήσεως).
Η σημερινή επικαιρότητα πνίγετε από το σκερτσάκι της Λίστας Λαγκάρντ , τη διαδρομή της λίστας, τις εξαδέλφες της ΝΔ, τον Παπακωνσταντίνου, το Βενιζέλο, κάτι νοικοκυρές που έχουν παντελονιάσει πολλά euro για λογαριασμό άλλων λίγων, το Διώτη που βασάνιζε τον Σάββα Ξηρό , κάμποσες κάλπες που θα ψηφίσουν τα πολιτικά θηρία της Βουλής κλπ.

 Στην κορυφή της επικαιρότητας δεσπόζει το ασύλληπτο ερώτημα , που θα απαντηθεί από τη βουλή, «αν έχει ή όχι  ευθύνες ο Βενιζέλος, ο Πακων..» κλπ  κουράστηκα !
Η επικαιρότητα και ταυτόχρονα  άπαιχτος προσανατολισμός,  που προσοχή δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί η Καινή Γνώμη,  περιέχει και την απάντηση,  που θα τη δώσουν (μόνο)όλα τα καλά παιδιά, ο Βενιζέλος, οι ναζιστές, ο μπουμπούκος, ο βορίδης και άλλοι κοινοβουλευτικοί παίχτες.

 Όλη αυτή την επικαιρότητα την διαχειρίζονται αποκλειστικά και μόνο τα ΜΜΕ των εφοπληστών και των ξένων επικυρίαρχων στην Ελλάδα, με γκεστ σταρ   απελπισμένους και παρωχημένους πολιτικούς της σειράς που παρελαύνουν απ όλο το εύρος της κοινοβουλευτικής αλητείας και σε όλο το εύρος της θρας τιβι.   Για παράδειγμα η κοινωνία δεν «συμμετέχει» σε αυτή την επικαιρότητα-προσανατολισμό της,  ούτε κάν με μία Γενική Απεργία(πως άλλωστε;), ούτε με μία διαμαρτυρία, με τίποτε μόνο ως τηλεθεατής.  Ακρότητες,  χειραγώγησης του κοινωνικού σώματος

Αυτή είναι η επικαιρότητα που θα έπρεπε ευλαβικά να ήταν βιδωμένος ο προσανατολισμός της κοινωνίας…  Η χειραγώγηση της κοινωνίας δεν επιτρέπει απουσίες ούτε καν ωριαίες. Ο προσανατολισμός παίζει το δικό του Κουρδιστό Πορτοκάλι με συγκεκριμένα αποτελέσματα.  

Η αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας που πρέπει να εξουδετερωθεί από τις κοινοβουλευτικές μηχανορραφίες έγκυτε και στην εξής αποκαλυπτική λειτουργία του καθεστωτικού προσανατολισμού.

Για παράδειγμα δεν υπάρχει ανά την Ελλάδα πολίτης με σώας τας φρένας του,  που δεν κατανοεί την πλήρη φύση ενός πολιτικού σαν τον Βενιζέλο στο οποίο χρεώνει όχι μόνο την προσωπική του πορεία στην διαφθορά αλλά τον ταυτίζει και δικαιολογημένα και με  την καθολική συστημική διαφθορά που κυριαρχεί  στην Ελλάδα(πχ mall,νόμος περί ευθύνης υπουργών, Siemens, Μνημόνια κλπ). Αυτή ακριβώς την πραγματικά ευρύτατη και διαδεδομένη  άποψη έρχεται η «επικαιρότητα» δηλαδή ο επιβαλλόμενος προσανατολισμός της κοινωνίας να την αμφισβητήσει.  Στήνουν κάλπες στη Βουλή και φαραωνικά ενημερωτικά-πλύσης εγκεφάλου, προγράμματα στα ΜΜΕ, όπου  στόχος του επιμύθιου είναι το αν ο Βενιζέλος είναι ή όχι μπλεγμένος με τη λίστα Λαγκάρντ(έχει ή όχι πολιτικές ή ποινικές ευθύνες). Θέτουν σε αμφισβήτηση ( θα το δικαιώσουν τελικά) αυτό που η κοινωνία το χει τούμπανο και έχει καταδικάσει.

 Ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας από αυτή τη λειτουργία χειραγώγησης συνιστά τρομοκρατική απειλή  και απειλή  για την ίδια δημοκρατία που σημειωτέων επειδή έχει και κάτι μπράτσα να!  δεν τρομοκρατείτε κιόλας.

Απέναντι σε όλη αυτή την πλέμπα του κυρίαρχου προσανατολισμού,  στις επιθέσεις της Κρατικής Βίας είτε συνολικά στην κοινωνία(εργαζόμενους, ξεπούλημα κλπ είτε σε χώρους αντίστασης(καταλήψεις κλπ) υπήρξαν  βίαιες απαντήσεις έντασης , απέναντι σε δημοσιογράφους, σε  τράπεζες και στα κωματικά γραφεία των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ.

  Η κοινωνία πραγματικά εκτράπηκε από τη στημένη επικαιρότητα – προσανατολισμό που οι εκμεταλλευτές της κατασκεύασαν και όντως υπήρξε «αποπροσανατολισμός» της κοινής γνώμης, που στοίχειωσε (πχ) την κοινοβουλευτική και ΜΟΝΟ «δικαίωση» του Βενιζέλου. Για να μην αναφερθούμε στο φιάσκο της ¨συμβολικής αστυνομικής επιχείρησης στην κατάληψη ΛΚ37¨…

 Ένας αποπροσανατολισμός που δεν σεβάστηκε σε κανένα σημείο του τους σχεδιασμούς που θέλουν να αμφισβητούν και τελικά να αθωώνουν όλους αυτούς που έστησαν στην Ελλάδα ένα ολοκληρωτικό καθεστώς και στην κυριολεξία αποτελούν τον πιο παρασιτικό παράγοντα σε αυτή τη χώρα. Ενώ από την άλλη βάζει συθέμελα το ζήτημα  όχι της εκτροπής σε ένα άλλο καθεστώς,  αλλά την πλήρη ανατροπή του καθεστώτος σε μελλοντικά ευρήματα μεγάλης κοινωνικής αξίας και κοινωνικής ελευθερίας, σπέρματα των οποίων κυοφορούνται στο ευρύ κοινωνικό – ταξικό κίνημα και συνολικά στην κοινωνία.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Γενάρης 2013

Συλλογικότητα της αναρχικής εφημερίδας Γκιλοτίνα