ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ (κείμενο)

Για μια ακόμα φορά βλέπουμε να επανέρχεται από την πλευρά κράτους - κεφαλαίου το ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου από τη Μεσοχώρα στη Θεσσαλία και της ολοκλήρωσης των εναπομείναντων έργων (σήραγγα εκτροπής φράγμα συκιάς) για την πραγματοποίηση της εκτροπής. Ενταγμένο μέσα σε ένα συνολικότερο σχεδιασμό που με συνοπτικές διαδικασίες (βλ. fast track) θα ανοίγει ο δρόμος για τους μεγαλοεργολάβους και τα πολιτικά τσιράκια τους για να ¨αλωνίσουν¨.

Με προσχήματα όπως η σημερινή οικονομική ύφεση αλλά και τα λεφτά που μέχρι τώρα έχουν δαπανηθεί προτείνεται το ξεκίνημα των εργασιών που θα προσφέρει ¨καινούριες θέσεις εργασίας¨ αλλά και κέρδη για την οικονομία μέσα από την αξιοποίηση των έργων. Ακόμα μια φόρα λοιπόν ξεκινούν τις υποσχέσεις και τα ¨θα¨ όλοι αυτοί που οδήγησαν στο ρήμαγμα αυτού του κόσμου και στη δημιουργία της κοινωνικής οικονομικής κρίσης . Περιμένοντας την απόφαση του ΣτΕ διαμορφώνουν τους νέους όρους του παιχνιδιού έτσι ώστε ο δρόμος να είναι στρωμένος για τις διαστροφικές ορέξεις τους. Με τις κατά παραγγελία περιβαλλοντικές μελέτες θέλουν να πείσουν για τον οικολογικό χαρακτήρα του όλου έργου (υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε Μεσοχώρα και Συκιά, σήραγγα εκτροπής κλπ) σε μια περιοχή με χιλιάδες κομμένα δέντρα και εκατομμύρια τόνους μπετό και σίδερο, κάτι ανάμεσα σε σεληνιακό τοπίο και βιομηχανική ζώνη. Την ίδια βέβαια μεθόδευση την είδαμε και σε όλα τα μέτωπα όπου εκδηλώνεται η επίθεση στη φύση και το περιβάλλον. Λευκίμμη, Χαλκιδική, Κερατέα, Αποπηγάδι Κρήτης, Αμβρακικό, Πλατιγυάλι Αστακού, Εχινάδες νήσοι.

Το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου και οι παραχωρήσεις τους στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο δεν είναι νέο σπορ της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Βέβαια αυτό δε σταματάει στη δημιουργία ενός νέου νομικού πλαισίου. Ενισχύεται με ωμη βία και καταστολή που θυμίζει νοτιοαμερικανικές χούντες (βλ. απαγωγή 2 αγωνιστών 4 το πρωί στη Χαλκιδική). Χρησιμοποιούν τους τρομονόμους εναντίον των αγωνιζόμενων, ακόμα και σε μικρά παιδιά, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να εκφοβήσουν το σύνολο του κόσμου που αντιστέκεται.

Η ανορθολογική εκμετάλλευση της φύσης είναι από όλες τις πλευρές παραδεκτό ότι μόνο κακές επιπτώσεις μπορεί να έχει. Όταν λοιπόν ένα πολιτικο σύστημα (Καπιταλισμός) που έχει χρεοκοπήσει πολιτικά – κοινωνικά – ηθικά – οικονομικά, υπόσχεται μια βιώσιμη λύση πάνω στη διαχείριση της φύσης είναι φανερό ότι παίζει τα τελευταία χαρτιά του. Ανεξαρτήτως κόστους, μιας και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασωθεί το ίδιο και όσοι το υπηρετούν.

Παρόλη αυτή την πίεση οι τοπικές κοινωνίες και αλληλέγγυοι συνεχίζουν να αντιστέκονται απέναντι στη λεηλασία που επιβάλει το κράτος και το κεφάλαιο, δημιουργώντας παρακαταθήκες αγώνα αλλά και νίκες (Κερατέα) αρνούμενοι να δεχτούν την καταστροφή τόσο για το χώρο που ζουν αλλά και γενικότερα, μιας και όλοι αυτοί οι αγώνες αρχίζουν να συνδέονται. Η υπεράσπιση ενός αγαθού όπως είναι η φύση, έχει το κοινό, όπου και αν εκδηλώνεται, να αψήφα τις Αρχές και να αντιπαρατίθεται δυναμικά με κράτος και εξουσία. Δημιουργεί ακόμα συλλογικές διαδικασίες αγώνα -πράγμα ανυπόφορο για τους εξουσιαστές που θέλουν την απομόνωση και τον ατομικισμό- έξω από κομματικά και οικονομικά συμφέροντα, εστίες αντίστασης που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια για τα αυτονόητα που είναι η ίδια η ζωή.

Ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου και της καταστροφής που θα επιφέρει από τις πηγές του στην Πίνδο μέχρι τις εκβολές του στο Ιόνιο πέλαγος είναι κομμάτι ενός αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό της εξουσίας και δεν μπορεί να είναι ξεκομμένος από τον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.

Μέχρι την τελική νίκη.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Άμεση απελευθέρωση των 2 αγωνιστών στη Χαλκιδική.

Αλληλεγγύη στον αγώνα ενάντια στα ορυχεία χρυσού.

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ, ΑΓΡΙΝΙΟ